SAVAŞÇI

2.Bölüm

İlk bölümü paylaştıktan sonra hemen ikinciyi yazmaya koyuldum.

İyi okumalar.

❄️

Sabah telefonumun çalmasıyla uyandım. Kim olduğuna bakmadan açıp kulağıma götürdüm.

"Önemli değilse kapat."dedim mayışmış bir sesle.

Uykum vardı ve sabahları uyanmaktan hiç haz etmezdim. Görev olmadığı sürece uykuya çok düşkün bir insandım.

"Demek öyle yüzbaşı?" Hass-

Albayın sesini duymamla tekmil verdim.

"Kıdemli yüzbaşı Öykü Selen SAVAŞÇI. Emredin Komutanım."

"Rahat olabilirsin asker." demesiyle kendimi açıklamaya çalıştım.

"Albayım ben öyle demek istemedim. Gerçekten hem siz olduğunuzu bilmiyordum. Yoksa yaparmıyım öyl- " dememe kalmadan sözümü kesti.

"Sıkıntı yok Öykü. Bildiğim kadarıyla yarın Mardin'e gideceksin."

"Evet Fırat Amca."dedim. Sıkıntı olmadığına göre amca demem de de sakınca yoktu.

"Kızım izin günündesin ama en iyi kişi sensin. İstemem diyorsan."
Devam etmesine müsaade etmedim.

"Yok Albayım. Ben giderim."dedim.

"Tamam o zaman yarın oradaki karargaha uğrarsın. Oradaki albay sana görevini anlatır."dedi.

"Emredersiniz komutanım. "dedim. Sonuçta görev seçmezdim. Her türlü göreve giderdim.

Saate baktığımda 6.30'du.

Hemen duş alıp eşofman t-shirt giydim. Odamdan çıktığımda daha kimse uyanmamıştı.

Bu yüzden bizimkilere kısa bir not yazdım.
Benim erken çıkmam lazımdı. Sizi uyandırmak istemedim. Görüşmek üzere.

Buzdolabının üstüne demir mıknatısla astım ve hızla evden çıktım.

...

2 saat yolculuktan sonra Mardin'e gelmiştim. Evden çıktıktan sonra oyalandığım için yarım saat sonra hastahanede olmalıydım.

Hastahaneye yakın bir yerlerde kahvaltı yaptıktan sonra direkt hastahaneye geçmiştim.

Danışmanın yanına gittiğimde Dna testinin nerde olacağını sordum.

Ne kadar istemesemde sesim kadınlara göre kalın çıktığı için danışmanı korkutmuştum.

"Üçüncü k-kat ikinci oda."

Teşekkür ederek merdivenlerden çıktım. Asansörü vakit kaybıydı.
Hele ki bordo bereliyseniz beklemek yerine direkt merdivenlerden çıkardınız.

Derin nefes alarak odaya girdim.

Sanırım herkes gelmişti.

Ben geç gelmemiştim.

Onlar erken gelmişti.

Doktor koltuğunda ki kişinin kafasını kaldırmasıyla aynı anda konuştuk.

"Öykü!"

"Arda!"

Bunun burada ne işi vardı ya?

Arda benim lise arkadaşımdı. Ne kadar anlaşamasak da birbirimize yardımımız çok dokunmuştu.