SAVAŞÇI

28.Bölüm

Keyifle okuyun.

Yıldızı da boyayın bi zahmet.

Bir de profilde UMAY kitabı var. Askeri kurgu. Ona da bakarsanız sevinirim.

...

Kokusu o kadar güzeldi ki...

Kucağıma aldığımdan beri susuyordu.

"Öykü!" Abimin sesini duyduğum zaman başımı kaldırdım. Kapının oradan bana bakıyordu.

"Abii."dedim. "Çok güzel bu."diyerek boynuna bir öpücük kondurdum bebeğin.

Yanıma yaklaştı.
Korkuyor gibiydi. Bebeği eline almaktan korkuyordu sanırım.

Elini tuttu bebeğin.

"Adı neymiş?" Çok merak etmiştim adını.

"Masal."dediğinde gülümsedim.

Ben Öykü'ydüm. O da Masal'dı.

"Tek isim mi?"

Benim ki iki isimliydi. Başını salladı abim, ona diğer ismini ben verebilirdim sanırım. Gülümsedi abim. Gülümsedim.
Anlamıştı sanırım ne düşündüğümü.

Çok güzel kokuyordu, o kadar güzel kokuyordu ki tarif edilemezdi.
Madem annesi yoktu.

Ben anne olacaktım.
Yapabilirdim.

Kardeşime anne olabilirdim.

"Abi. Masal'ın annesi ben olmak istiyorum."dediğimde abim bana baktı.

Öyle bir baktı ki doğru bir karar verip vermeyeceğimi sorgulayacakdım. Bir anda yaklaşıp sertçe yanaklarımı öpmesiyle şaşırdım. Beklemiyordum. "Senin kalbine ölürüm ben."dediğinde cevap vermeden başımı eğdim ve Masal'a baktım.

Benimle aynı renk olan gözlerini açmış bakıyordu.

"Eve gidelim."dedim abime. "Diğerlerine de söyleyelim."

Başını salladı. "Ama aşağıdaki adam peki?"diye sordum abime. Sonuçta o da babasıydı. Çocuğundan ayrılmak istemezdi kimse ama kardeşimin annesiz büyümesini de ben istemezdim.

"Bebeği istemiyormuş, mecburiyetten bakıyormuş."

"Şerefsiz adi köpek."dedim ve ayağa kalktım. "Bir an önce burdan gidelim abi, yoksa ben katil olacağım."

...

"...işte böyle."

Şuan tüm aile salonda oturuyorlar ve kucağımdaki kızıma bakıyorlardı. Herşeyi anlatmıştım.

Poyraz çıldırmış gibiydi, yerinde duramıyordu. "Nasıl anlamadık ulan? Nasıl?"

Semih abim konuştu."Kaç yaşında kadın, kimse tahmin edemezdi böyle bir şeyi." Haklıydı. Kimse tahmin edemezdi böyle bir şeyi.

"Valla ben menopoza giriyor diye düşündüm de..."  Herkesin Can'a sertçe bakmasıyla lafını yuttu.

Aralarında en tepkisizi babamdı. Sadece Masal'a bakıyordu. O da kabullenemiyordu.

Karısının onu aldatmasını kabullenemiyordu.

Masal'ın hareketlenmesiyle ona döndüm. "Masal."diye yumuşak bir tınıda mırıldandım. Dudakları aralanmış kaşları çatılmıştı.
Ağlayacaktı sanırım.

"Karnı aç san-

Demir abimin sözünü kesen Masal'ın yüksek bir sesle ağlamasıydı.
Telaşla yerimde doğruldum ve Masal'ı Demir abime verdim.