24.Bölüm

6.3K 449 86
                                    

Keyifli okumalar

İnşallah ağlamam ya.

...

Mezarlığa girdiğimden beri gözyaşlarım akıyordu. Ne garip değil mi? Daha önce gözümden tek damla gözyaşı düşmezdi. Şimdi ise sanki hıncını alıyor gibi durmak bilmiyordu.

Biraz daha ilerlediğimde daha yeni olduğu belli olan mezarın yanına geldim.

Gülşen Bozkurt.

Adını gördüğümde zaten akan gözyaşlarım daha da bir artmıştı.
Son bir kez koklasaydım en azından. Bir kere ya... Bir kere kokusunu solabilseydim. Zaten şuana kadar anne sevgisi diye birşey görmemiştim ki ben. Niye gittin anne? Bak ben yine sana muhtacım. Yine sana ihtiyacım var.

Hastahanede güçlü durmaya çalışıyordum ama olmuyordu. Kaan için özellikle dikkatli davranıyordum. Daha söylememişlerdi ama sorguluyordu Kaan. Annem beni yalnız bırakmaz diyordu.

Anlamıştır belkide.
Sonuçta çocuk değildi o ve anlaması kolaydı.

Gözümden yaşlar çıkarken dilimden sözlerin şarkısı döküldü.

Hani eski zaman masalları anlatır
Hüznümü huzura dolarsın

Gözümden akan yaşları sildim ve devam ettin.

Kaşım, gözümden çok içim bir parçan
Annem sen benim yanıma kalansın

Bu şarkının bir hikayesi vardı,annemin şarkısıydı.

Hani bir biblo vardı kırdığım
Üstüne ne kırgınlıklar yaşadığın

Ben belki senin biblonu kıramadım anne, öyle bir şansım yoktu. Ben yetimhanedeki eşyalara bir şey olmasın diye dokunmuyordum. Ben öyle ürkektim. Öyle yalnızdım.

Ama bilki bende parçalandım
Annem ben senin yanına kalanım

Derin bir nefes aldım, akan gözyaşlarımı sildim ve beni en çok yaralayan ağlatan nakarat kısmına geldim.

Annem Annem
Sen üzülme
Sözlerin hep
Yüreğimde

Seni asla unutmayacağım anne. Sözlerin hep yüreğimde.

Annem Annem
Gel üzülme
Ben hala senin
Dizlerinde

Anne gelseydin seni hiç üzmezdik. Kaan sensiz yapamaz anne. Sana en çok düşkün olan o. Hiçbirimiz sensiz yapamayız.

Daha da söyleyemedim.
Boğazım düğümlendi.
Ağzımı açamadım.

Ben öldüm.
Ben bittim adeta.

Çok erkendi ya. Vallaha çok erkendi gitmek için erkendi be annem. Niye gittin sen?

Artık hıçkırıklara ağlıyordum. Susmak istiyordum ama olmuyordu. Elimi ağzıma götürdüm kapamak için aklıma gelen anılarla nefesim daha da kesildi. Gözlerim daha da bulanıklaştı.

"Gülşen hanım niye kendinizi yoruyorsunuz." Elimdeki böreğe baktım. Sonrada kendi elleriyle sıktığı portakal suyuna.

Portakal suyunu sevdiğimi öğrenmişti.

Eliyle ağzımı kapamak için vurdu."Sus kız ben kızıma işe göndermek için börek veremeyecek miyim?"

SAVAŞÇIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin