SAUDADE

5.HATIRA

Selammmm biraz erken geldim🦥

5.BÖLÜM:HATIRA

Michele~Feel It
Ariana Grande~ Dongerous Woman
Melike Şahin~ Miras

Umarım bugün bana söylediklerin için ileride pişman olmazsın Cihangir. Hatırlıyordun, ben senin unuttuğunu düşünürken sen hatırlıyordun. Peki neden hiç belli etmedin? Kendimi ilk defa karşında utandığımı hissettim. Ama bir yanda hatırlaman güzel bir şeydi. Artık sende neler olduğunu biliyordun, Hatırlıyordun.
Hatırlıyordun.
Ama bana aylar sonra söylemiştin.
Sana hatırlamamanı söylemiştim.

⋆.ೃ࿔*:･

Donuk bir şekilde ona bakmaya devam ediyordum.

Hatırlıyorsa neden hiç yaşanmamış gibi davranıyordu? Böyle olmaması gerekiyordu.

"Nasıl yani? Sen hatırlıyordun ama hiç olmamış gibi mi davranıyordun?" diye sordum ses tonuma hakim olamayarak. Böyle olmaması gerekiyordu.

Neyin böyle olmaması gerekiyordu?

Bacağımda ki elini çekip tekrar duvara yasladı. Beni ilk duvara yasladığında bedenimi saran ateş artık buhar olmuştu. Bir süre sesiz kalıp gözlerime bakmaya başladı. Her zaman gözlerimin içine bakardı. Başka bir şey vardı, hatırlanması gereken başka bir şey.

"O geceyi nasıl unutabilirdim Berivan? Seni nasıl unutabilirdim?"

Kesik bir soluk verdim. Hatırladığını söyledikten sonra atmayı bırakan kalbim tekrar çarpmaya başlamıştı.

Parmaklarını saçlarımın arasında yavaşça gezdirdi. "Cesur tavrını, kendinden emin bakışlarını, yastığımın üzerine dağılan saçlarını, bedeninin her kıvrımını, bana aç olmanı, benim için akmanı nasıl unutabilirdim?"

Tamam bu kadar açık sözlülük yeterliydi.

Nefes alış verişlerim hızlanmaya başladığında bunu ona belli etmemeye çalıştım.

Parmaklarının olduğu yere yüzünü yaklaştırıp dudakları yanağıma değecek şekilde yaklaştı.
"En çokta, o cesurluğunu unutamadım Berivan. Her şey bir yana benim için yaptığın cesurluğu asla unutamadım."

Yavaşça yutkunup Cihangir'i uzaklaştırmak için ellerimi sert göğsüne koydum. Bedeni elektrik çarpmış gibi titredi. Ne diyeceğimi bilmiyordum şu an beni kilitlemişti. Yanlış bir kelime söyleyip kendimi batırmak istemiyordum.

Başımı öne doğru eğip biraz düşündüm ama nafileydi. Cesurluğum hoşuna gitmişti, o zaman cesurluğuma devam etmem gerekiyordu. "Neden hatırlamıyormuşsun gibi davrandın o zaman?" diye sordum agresif bir şekilde. Bunu sadece ben yaşamamıştım, o da yaşamıştı.

Gözlerini kısıp biraz daha üzerime geldi.
Böylelikle duvarla bedenim tamamen bir olmuştu. "Hatırlamıyor musun bana son söylediklerini?" diye sorduğunda tamamen gafil avlandım. Neyi hatırlamıyorum? Ne demiştim?

"Neyi?"

Dudaklarında tehlikeli bir gülümseme belirdiğinde başını hafifçe öne doğru eğdi. "Berivan, Berivan... Hatırla. Son inleyişinden sonra vücudunda kalan son güçle kollarını boyuma dolayıp bana söylediğin kelimeyi hatırla."

3 Ay önce...

Üzerimde ki gömleği çıkartıp attım. Masal bir koltuktan diğer koltuğa atlarken canavar sesleri çıkarıyordu. "Seni yemeye geliyoyum!" Masal hiç tereddüt etmeden koltuktan kucağıma atladı. Hızlı bir refleksle onu havada yakalayıp kendimle beraber koltuğa bıraktım. Masal'ın şen kahkahaları odayı doldururken bende elimde olmadan gülüyordum.