Berivan Meran yirmi üç yaşında psikolojisi öğrencisiydi. Babası emekli Savcı, abisi Özel Kuvvetlerde görev yaparken annesi ev hanımıydı.
Sakin ve düzenli hayatı 2022 yılının kış ayında ansızın altüst olmuştu. O hayatına girmişti,
Cihangir.
Cihang...
Bölüme geçmeden oy vermeyi unutmayın!! Keyifli okumalar💕
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Berivan🥹💕
8. BÖLÜM: MESAFE
Mert Demir~ Ateşe Düştüm GriMavi~ Sevda Türküsü
İnsan güvenebildiği birine sırtını yaslamak isterdi sadece. Onu koruyup kollayabilen birine, sevip her ânında onu anlayabilecek, yaptıklarını sorgusuz bir şekilde destekleyen birine sırtınızı yaslamak isterdiniz.
Mahallede ki oyun arkadaşlarım bazen babaannelerinden bahsederdi. Beril diye bir kız vardı hatta onu hiç unutmuyordum. Misketlerle oynarken yanımıza gelmişti. Elinde oyuncak bir bebekle. Güzel bir bebekle...
"Kim aldı onu sana?" diye sormuştu birisi. Beril oyuncak kutusunu kendine çevirip gülümsedi. "Babaannem aldı. Doğum günü hediyesi."
Kız arkadaşlarım Beril'in bebeğiyle ilgilenmeye başladığında ben sıralı olan misketleri devirmeye çalışıyordum. Ve neden babaannemin beni sevmediğini düşünürdüm.
Dudaklarıma acı bir tebessüm yerleşti.
Olsun. İllaki vardır bir sebebi diye düşündüm hep.
"Misafirlerimiz kim Volkan oğlum?"
Herkesin sesini unuturdum ama bu sesi asla unutmazdım. Babaannemin bu sorusuyla başımı elimde ki çay bardağından çekip ona yöneltmemi sağladı.
Cihangir'den bahsediyordu.
Masal ve Berk oturduğumuz kocaman salonun ortasında lego oyuncaklarla oynuyorlardı.
Abim çay bardağını masanın üstüne koyup ilgisini babaanneme verdi.
"Yakın bir arkadaşım babaanne. Onlarda Karadeniz'e geleceklerdi tatil için biz giderken onlara da bizimle gelmemeleri için ricada bulunduk."
Babaannem gözlerini umursamaz bir tavırla Cihangir'e çevirdi. Göz ucuyla bende ona baktım.
Babaanneme dikkatli bir şekilde bakıyordu. Onu çözmeye çalışıyor gibiydi daha çok.
"Annesi nerede bu kızın?" diye sorup Masal'ı gösterdi babaannem.
Cihangir'in gözü sağ gözü seğirdi. Ama o kadar kısa sürmüştü ki ben bile emin olamamıştım. "İsmi Masal, kız değil." diyip babaannemi düzeltti. (Sertçe)
Babaannem yüzüne küstah bir gülümseme yerleştirdi. "Öldü mü? Yoksa ayrıldınız mı?" diye sordu bu sefer. Neden birden merak kesilmişti bu konuya? Ve bu fütursuzca soru sorması çok ayıptı. Bunu abimde fark etmişti, babaannemin sözüne karışacakken Selin abimi durdurdu.
