SAUDADE

12. KORKULAR

Keyifli okumalar🤍
Oy ve yorum yapmayı unutmayalım🫧

12. BÖLÜM: KORKULAR

Mabel Matiz~ Ahu
Melike Şahin~ Tutulmuş Beraber
Sezer Sarıgöz~ Ne Ay Geceden

Sevgili... Uzun zamandır sana yazmıyordum. Elime kalemi alıp, seni düşünerek mektup yazmıyordum. Son bir haftadır seninle yaşadıklarımız benim için çok özel ve önemliydi. Bana kendini açtın, Masal'ın annesini anlattın... Her şeyi tamamen anlatmadığını biliyorum Cümlelerinin arasında boşluklar var. Onları zamanla dolduracağını biliyorum. Bir gün her şeyi anlatacaksın bana, kendini, çocukluğunu, geçmişi... Bekliyorum.
Sabırla,

O günde yakınmış gibi hissediyorum.

Teşekkür ederim... 🤍

~

"Kızım havalar soğumaya başladı artık elbise giymeyi bıraksan mı acaba?"

Elimde ki kalemi kitabımın üzerine bırakıp anneme döndüm. Havalar soğumaya başlamıştı ama elbiselerimden vazgeçemiyordum.

"Hemen hasta olmuyorum zaten anne, hem Rize'de hiç giyemedim içimde kaldı."

"Bahanen mu bu? Daha üzerinde kısa kısa elbiseler giymeyeceksin. Hasta olacaksın. İki gün güneş gördün diye yaz ayına geri döndük sandın herhalde?"

Gözlerimi tavanda gezdirdim.
"Yoo,"

Süpürgenin fişini prize taktı.
"Bundan sonra daha görmeyeceğim. Hasta olunca kötü oluyorsun."

Konuşması bitince süpürgeyi çalıştırıp salonu süpürmeye başladı.
Dikkatimi tekrar önümde ki kitaba yöneltmeye çalıştım. Ders çalışmayacağım demiştim ama evde boş durmak canımı sıkmaya başlamıştı.
Abimin de işi vardı dünden beri onu göremiyordum o yüzden evde canım daha çok sıkılıyordu.

Selin'de geçen seneden kaldığı dersin sınavına girmek için hazırlık yapıyordu.

Süpürge sesi beynimin içine girmeye başladığında kalemi tekrar bırakıp başımı iki elimin arasına aldım.

Dikkatimi veremiyordum.

Sandalyemi geri ittirip ayağa kalktım.

"Ben dışarıya çıkıyorum, süpürme işin bitince gelip devam ederim."

Annemin beni duyduğundan emin değildim. Sırtı bana dönüktü ve beni duymadığına emindim. Kapıya doğru yürürken askılıyla asılan beyaz örgülü hırkamı üzerime giydim.

Kapıyı arkamdan kapatıp bahçe kapısından çıkıp yürümeye başladım. Biraz yürümek istiyordum, belki Selin'in evine kadar yürüyerek giderdim.

Dün akşam regl olmuştum o yüzden sancım vardı. Yürümek iyi gelirdi belki, sancım olduğu zaman uzanınca daha çok karnım ağrıyordu. Hareket edince sancım azalıyordu en azından.

"Meyan abla!"

Masal'ın sesini duyduğumda arkamı döndüm. Yüzüme güneş vurduğunda elimi gözlerimin üzerinde tutup Masal'a baktım.

Ön bahçede oturuyordu, yanında kedisi vardı. Yönümü değiştirip ona doğru yürümeye başladım, gözlerim etrafında gezinmeye başlamıştı.

Cihangir yanında değildi.

Bahçe kapısını geçip yanına gittim.

"Ne yapıyorsun sen bakalım tek başına?"