SAUDADE

17. TUTUKLU

Öncelikle hepinize merhaba 🤍
Bölümü geç atma sebebim eskisi gibi yorum ve oy sayısı gelmediği için. Okuma sayısı ve oy sayısı belirli bir rakama ulaştışı zaman bölüm atacağım lütfen kusura bakmayın sizi seviyorum🥲🫶🏻

Keyfi okumalar🫶🏻

17. BÖLÜM: TUTUKLU

Sezen Aksu~ Tutuklu
Anıl Emre Daldal~ B

Abimin gitmesinin üstünden üç saat geçmişti. Annem abimin gitmesinden sonra arkasından bir sürü dua edip kuran okumuştu. Babam ise çalışma odasına çekilmişti.

Babamla yarım kalan konuşmamız vardı. İllaki o konuşma tamamlanacaktı ama şimdi sırası değildi, en azından şimdilik. O cümlemi bir gün tamamlayacaktım babam da bunu duyacaktı. Korkmuyordum, çekinmiyordum. Hislerimden neden korkacaktım ki?

Hislerimden korkacaksam neden yaşayacaktım?

Her şey bir yana, babamın Cihangir'le görüşmemem için beni yurt dışına göndermesini dile getirmesi beni çok kırmıştı. Babamla aramda güçlü bir bağ vardı bu çocukluğumdan beri vardı ama trafik kazasından sonra bana karşı daha çok bağlanmıştı.

Selin yatağıma sırtı bana dönük bir şekilde uzanıyordu. Bende onun arkasına uzanıp elimi başıma yaslamış diğer elimle de saç telleriyle oynuyordum.

"Sence orda başına bir şey gelir mi?" Diye sordu Selin korkarak.

Bende bir gün abimin başına bir şey gelecek diye korkuyordum ama dua etmekten başka bir şey gelmiyordu elimden.

Cıkladım, "Bir şey olmaz benim abime, aslandır kaplandır kendine zarar gelmesine izin vermez."

"Peki başkasına zarar gelmesin diye kendine zarar verdirirse?"

Hafifçe kafasına vurdum. "Kız bu sorular nerden çıkıyor? İhtimalleri at kafandan." Kötü düşünürse kötü olurdu.

Ben hep iyi düşündüm. Görevi bazen tehlikeli olabiliyordu, ki bu çok normal. Özel kuvvetlerde askerdi her görevin zorluğu vardı, en ummadık zamanda tehlike her an kapısını çalabilirdi.

Olacak şeylerin önüne geçemezdik sonuçta.

Selin sessiz kaldı. O sessizlik bana çok şeyler düşündürdü; babamı, abimi, Cihangir'i, Selin'in yaşadıklarını. Benim yaşayacaklarımı... Yaşadıklarımı.

Selin sessizliği bozdu. "O telefon çalmasaydı babana diyecek miydin, Cihangir'i sevdiğini?"

Bu ihtimali düşündüm tekrar. Söyleseydim o an neler yaşardım? Babamın tepkisi ne olurdu? Sinirleneceği barizdi, sindirmek için bir kaç gün benimle konuşmazdı büyük ihtimal. Belki de onu nasıl sevdiğimi sorardı.

Cıkladım.

"Aşık olduğumu söyleyecektim."

Selin bu söylediğime önce duraksadı sonra  güldü. Resmen gülmesini özlemiştim arkadaşımın. Kahkahaların hiç kesilmesin Selin...Hep gül, en çok sen hak ediyorsun.

Kıkırdadı, "Manyak oldun sen iyice, en sonunda babanı kalpten götüreceksin."

Kaşlarımı çatıp omuzunu dürttüm. "Allah korusun!"

Bu hayatta korktuğum şeylerden bir tanesinde değer verdiğim birini kaybetmek. Babam benim her şeyimdi... Tartışsakta benim için en kıymetli olan kişi babamdı.