Dua'm

14. Bölüm "Benimle evlen."

MULTİ: Bölüm içinde Elis'in giysisi.

İyi okumalar...

Sabah uyandığımda kendimi oldukça enerjik hissediyordum. Yavaşça yatağımdan kalktım ve hala uyuyan Alara'yı görünce göz devirdim. Gerçekten de Uykucu Şirin lakabını hak ediyordu. Gıcıklık yapmamayı seçerek sessizce odadan çıktım. Ev çok sessizdi. Lavaboya gidip elimi yüzümü yıkadıktan sonra mutfağa ilerledim. Kimse yoktu. Annemle babamın odasına gidip kapıyı tıkladım. Kapıyı hafif araladığımda ikisinin de içerde olmadığını gördüm.

Tam o esnada mutfakta olan telefonum çaldı. Hızlıca gidip elime aldım. Arayan annemdi.

"Alo anne?"

"Asel uyandın mı kızım?"

Hayır Asel. Söyleme. Sakın hala uyuyorum anne deme!

"Evet anne de, siz neredesiniz sabah sabah?"

"Kızım bir akrabamız doğum yapmış. Siz hatırlamazsınız. 1 haftalığına Eskişehir'e gidiyoruz babanla. Bahar teyzenler de bizimle geliyor. Haberi çok erken aldık hemen gidelim dedik. Sizi de uyandırmak istemedik."

"Aşk olsun anne. Bari birimizi uyandırıp söyleseydiniz."

"Aşk bana oldu kızım, asıl sana olsun."

Kızardığımı hissettim. Çok fazla kızardığımı... Bana aşk mı olsun?

"Ya anne! Konumuzla ne alakası var? Dikkatli gidin tamam mı?"

Annemin güldüğünü duydum. "Tamam kızım tamam. Hadi Allah'a emanet olun." dediğinde "Sizde." diyerek telefonu kapattım. Bir bardağa su doldurup oturarak içtikten sonra kahvaltılıkları çıkarmak için ayaklandım. Kahvaltılıkları mutfak masasına dizip çay koydum. Patates kızartması için birkaç patates aldım ve soymaya başladım. Ben patates soyarken Bartu mutfağa girdi.

"Günaydın."

"Günaydın paşam bey."

"Ev neden bu kadar sessiz? Ve sen kahvaltı mı hazırlıyorsun?"

Göz devirdim. Sanki yapmadığım şeydi.

"Annemler doğum ziyareti için Eskişehir'e gitmişler ve evet. Kahvaltı hazırlıyorum. Daha önce yapmamışım gibi yapma."

Oflayıp kendini masa sandalyesine attı. Kaşlarımı çattım ve elimdeki patatesi bıraktım. Bartu'ya doğru dönüp soyacağı ona doğrulttum. Belimi tezgaha yaslarken konuştum.

"Neyin var senin dünden beri? Gözümden kaçtı sanıyorsan yanılıyorsun. Eve geldiğin ilk andan beri canın sıkkındı. Elisle ilgili bir sorun mu var?"

Eliyle yüzünü sıvazladı. Canı oldukça sıkkın görünüyordu. Soyacağı tezgaha bıraktım. Kaşlarım çatılmış bir şekilde Bartu'nun konuşmasını bekliyordum.

"Dün gittiğimde evde bir adam vardı. Elis adama gitmesi için bağırıyordu. Miray da çok korkmuştu. İçeri girip ne olduğunu sorduğumda Elis karışmamam gerektiğini söylese de dinlemedim. Adamı gitmesi için uyardım ama tersçe cevap verdi. Ben de yumruk attım."

Hayretle konuştum.

"Ne yaptın ne yaptın?"

"Yumruk attım Asel. Sonra o da bana doğru hamle yaptı ama engel oldum. Kim oluyorsun da bu eve geliyorsun diye bağırdı adam. Ben de asıl sen kim oluyorsun dedim."

"Eee ne dedi?"

"Elis'in evleneceği adamım dedi."

"Ne!?"