Το Τάγμα του Φεγγαριού

Η συμφωνία

Η πρώτη εικόνα που αντίκρισαν όταν μπήκαν στο πίσω δωμάτιο, ήταν εκείνη της Τζούντιθ, με τον λαιμό κομμένο. Είχε βασανιστεί, ήταν ολοφάνερο στις μελανιές που είχε το άψυχο σώμα της και το ξεραμένο αίμα στα χέρια και τα πόδια της. Ένα κύμα αηδίας έκανε επίθεση στη Λούνα, που κατάφερε έστω και τελευταία στιγμή, να το απωθήσει. Δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή να είναι λιγόψυχη, τώρα έπρεπε να αποδείξει πως μπορούσε να επιβιώσει. Ένας από τους δύο άντρες έδενε τα χέρια του Έλιο, πίσω από την πλάτη του, με εκείνα τα πλαστικά ζιπ-λοκ που δύσκολα μπορούσαν να σπάσουν. Παρότι στο βλέμμα του προστάτη της ήταν φανερή η ανάγκη να του να αντισταθεί και να πολεμήσει για να τους σώσει, δεν το έκανε, κυρίως γιατί το στιλέτο βρισκόταν ακόμα στον λαιμό της Λούνα. Μόλις ο βεβαιώθηκαν πως τα χέρια του ήταν καλά δεμένα, του φόρεσαν μία μαύρη κουκούλα και τον πέταξαν σε μια γωνιά του δωματίου.

«Ετοιμάστε τη δεσποινίς Μπλανσέτ, έχουμε να κάνουμε ταξίδι», έδωσε εντολή η γυναίκα και οι δύο άντρες υπάκουσαν με μιας, δένοντας και τα δικά της χέρια, μπροστά, πριν της φορέσουν κι εκείνης μια κουκούλα. «Ετοιμαστείτε για τη μεταφορά», συνέχισε επιτακτικά.

«Που μας πάτε;» ζήτησε να μάθει, η Λούνα, που έτρεμε από τον φόβο.

«Αν ήθελα να ξέρεις, δεν θα σου είχα βάλει κουκούλα, γλύκα», ήταν η απάντηση της γυναίκας, που γέλασε ειρωνικά.

Τους σήκωσαν από το πάτωμα και τους τράβηξαν άτσαλα από τους αγκώνες. Η Λούνα προσπάθησε να εστιάσει μήπως καταφέρει να δει σκιές μέσα από το ύφασμα, αλλά ήταν μάταιο. Μύρισε το άρωμα του Έλιο, καθώς κάποιος περνούσε δίπλα της, και ηρέμησε λιγάκι όπως πάντα. Θα έβρισκαν τον τρόπο να γλιτώσουν. Δεν είχαν κάνει τόσο κόπο για να πεθάνουν στα χέρια του τάγματος του Ήλιου. Είχαν δώσει ραντεβού με τον Ράιντερ μέσα στη μέρα, σίγουρα θα καταλάβαινε πως κάτι πάει στραβά, αν δεν εμφανιζόντουσαν. Ήθελε τόσο πολύ θα γαντζωθεί πάνω στην ελπίδα, που το μυαλό της έκανε δεκάδες σενάρια για το πώς θα τους έσωζαν, αλλά ένα κακό σενάριο, ήταν αρκετό για να της κόψει την ανάσα. Τους είχαν πάρει τα κινητά τους, τα οποία είχαν απενεργοποιήσει, δεν είχαν τρόπο να ενημερώσουν κάποιον... ο Ράιντερ ήξερε πως πήγαιναν στην Τζούντιθ, ίσως αν την έβρισκε νεκρή να καταλάβαινε... στην σκέψη της γυναίκας με το λαιμό κομμένο, αηδίασε και το στομάχι της ανακατεύτηκε άσχημα. Έφερε το πρόσωπο του Έλιο στο μυαλό της για να μπορέσει να διώξει την ασχήμια. Ο καλός, γλυκός Έλιο που για να τη σώσει, έχασε τον εαυτό του...