Το Τάγμα του Φεγγαριού

37 πλάτος-27 μήκος-Ν

Το ελικόπτερο προσγειώθηκε μισή ώρα αργότερα, αλλά το που, ήταν άγνωστο στη Λούνα. Όσο περνούσε η ώρα τόσο μεγάλωνε το κενό μέσα της και τόσο δεν ενδιαφερόταν πια για το τι θα της συμβεί. Άφησε την Έλλη να την κρατήσει από τον αγκώνα για να κατέβουν. Ήθελε να την ελέγχει αλλά η αλήθεια ήταν πως δεν χρειαζόταν γιατί δεν σκόπευε να πάει πουθενά. Δεν χρειαζόταν να την απειλήσουν, τα είχε χάσει ήδη όλα, και δεν της είχε απομείνει τίποτα. Είχε προετοιμαστεί για το τέλος της και η αλήθεια ήταν πως ένιωθε καλά με αυτό. Παράξενο μεν, αλλά τόσο φυσιολογικό ταυτόχρονα. Είχε σκεφτεί πως μπορεί να την κλείδωναν κάπου και να τη βασάνιζαν μέχρι να τους πει τις συντεταγμένες. Και με αυτό είχε συμφιλιωθεί, όπως και με το ότι μπορούσε κάποιος να κάνει αυτό που δεν ήθελε ο Αλέξανδρος, να σκαλίσει το μυαλό της και να βρει τις απαντήσεις. Όλα τα είχε σκεφτεί και τα περίμενε όλα στωικά.

Η μυρωδιά της θάλασσας χώθηκε στα ρουθούνια της και την έκανε να κλείσει τα μάτια. Μειδίασε σχεδόν χαρούμενη γιατί αγαπούσε αυτή τη μυρωδιά τόσο όσο εκείνη του νυχτολούλουδου. Με μια ματιά που κατάφερε να ρίξει γύρω της, πριν τη χώσουν μέσα σε ένα μαύρο αυτοκίνητο, κατάφερε να δει μια πινακίδα που τους καλωσόριζε στο νησί της Σάμου. Της είχαν πει πως γνώριζαν την περιοχή που είχε χαθεί το Λα Λούνα, αλλά όχι το συγκεκριμένο σημείο, που σήμαινε πως οι συντεταγμένες οδηγούσαν εκεί κοντά. Και τότε, ένα καμπανάκι άρχισε να χτυπάει μέσα στο κεφάλι της. Η Σάμος βρισκόταν πολύ κοντά με το νησί των Φούρνων όπου ο Απόλλωνας, εκείνη τη στιγμή, έψαχνε για ναυάγια. Οι Φούρνοι ήταν ένα σύμπλεγμα νησιών που μέχρι και το τέλος του πολέμου του 1821 αποτελούσε άντρο πειρατών. Δεν ήταν τυχαίο που αποκαλούταν το νησί των Κουρσάρων. Είχε τόσους μικρούς κόλπους όπου μπορούσαν να κρυφτούν για να κάνουν επίθεση στα διερχόμενα πλοία, κι ήταν σαφώς, η τέλεια κρυψώνα για εκείνους. Τα ναυάγια που είχαν βρεθεί στην περιοχή ήταν πάνω από 58 και σίγουρα υπήρχαν κι άλλα, όλα από διαφορετικές περιόδους. Κράτησε την ανάσα της... θυμήθηκε πως στις πρόσφατα ανακτημένες αναμνήσεις της, η γιαγιά της την είχε πάει στο νησί των Φούρνων και συγκεκριμένα στη πλευρά του που έβλεπε προς την Τουρκία, στο νησί που οι ντόπιοι αποκαλούσαν Άγιο Μήνα λόγω του μοναστηριού που υπήρχε εκεί. Ο Απόλλωνας της είχε πει πως ανάμεσα στον Άγιο Μηνά και την παραλία Καμάρι του νησιού, υπήρχε κάποτε μια πόλη που μάλλον, είχε βυθιστεί μετά την ανατίναξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης που αφάνισε τον Μινωικό πολιτισμό με το τσουνάμι που σήκωσε. Εκεί η γιαγιά της την ανάγκασε να αποστηθίσει τις συντεταγμένες. Πόσο τυχαίο ήταν το γεγονός πως θα πήγαινε εκεί για να βοηθήσει στην εύρεση των ναυαγίων;