𝐒İ𝐍𝐒İ𝐑𝐄𝐋𝐋𝐀

𝐒𝟏𝟖|❝GERÇEKLER ACIDIR❞

Selamlar arkadaşlar nasılsınız? Ben çok iyiyim. Bu sıralar biraz yoğunum alıntı da bahsetmiştim ama alıntıyı sileceğim için burada tekrar bahsedeceğim. Yks'ye hazırlanmaktayım ve bunun yanında kurslarım var aynı zamanda bir kafede part time çalışmaktayım vee okula da gitmekteyim, üstüne üstlük bakmakta olduğum yaşlı bir annannem var:) ellerinden öpersiniz PNKDRĞLLDDŞML
anlayacağınız biraz yoğunum. O yüzden bölümlerin sık gelmemesinin sebebi budur. çevremdekiler kitabı bırakmam gerektiğini söyledi. Ancak ben bırakma niyetinde değilim. Bu yola sizlerle beraber çıktık ve sizlerle beraber ilerleyeceğiz. Lütfen desteğinizi esirgemeyin yorumlarınız beni motive ediyor yorgunluğumun üstüne İlaç gibi geliyor teşekkür ederim İyi okumalarr:)

YORUM SINIRI: 400

Karanlıkta çıkılan her yol, sırtında taşıdığın bıçakların ayaklarına serilmesi gibiydi.

Yolunu bulamayanlar kendi karanlığına sığındı, çünkü onları kör eden karanlık değil, aydınlıktı.

Hangisi daha kötüydü bilmiyordum,

Yolunun olmaması mı, gittiğin yolda kaybolmak mı?

Ben bir zamanlar her ikisiydimde.

Uçurum kenarının başında, üçten geriye sayarken önüme serilen yolda, nereye gittiğimi bilmeden ilerledim. Avucumu sıkıca kavramış bir yabancı ile sadece ismini bildiğim acımasız bir şehre geldim. Bambaşka bir isimle, bambaşka biri olarak hemde.

Başıma her şey gelebilirdi,

Organlarım çalınabilirdi mesela, kötü yola zorlanabilirdim veya bunun gibi onlarca, yüzlerce şey gelebilirdi başıma. Şu an bu kafayla düşününce aynı hareketi tekrar yapabilir miydim merak etmiyor değildim. Geride bırakacaklarım ve bilinmezliklerle çevrili olan ileriyde yaşayacaklarım, bana bunu yapma cesareti verir miydi? Tekrar tutar mıydım bana uzatılan o eli? Yoksa tırtıl kozasını parçalamadan içerde canını mı verirdi? Hissetmesine izin verir miydim tenimin son kez rüzgarı?

Ya da son kez görebilir miydim Toprağı?

Hayatta seçimler yapılırdı.

Her insan seçim yapardı. Bunu yapmaya, hayat zorlardı.

Hayat önünüze seçim hakkını getirdiğinde ise, büyürdünüz.

Çünkü çocukların pek seçim şansı olmazdı. Kimse doğduğu ve büyüdüğü aileyi seçemezdi, yaşam şartlarını, huyunu, görünüşünü... Seçim hakkı sadece çevresindekilere verilmiş, yanlış seçimlerin cezası yine çocuklara kesilmişti.

Kader'de o çocuklardan biriydi. Tıpkı ismi gibi seçimleriyle yaşamayan biri olmuştu. Ona bahşedilen acımasız kaderinin kölesiydi. Aldığı her nefesten sorumlu tutuldu. Solukları boğazına düğümlenen kelimelerin uyumsuz anahtarı oldu...