Sessizlik... Bütün çığlıklar, haykırışlar bazen sessizliğe bırakır kendini. Ağlamak, bağırmak, haykırmak isteriz ama bunları yapmak yerine susarız. Susmak çığlıkları büyütür. Acılar artarsa içimize attığımız çığlıklar büyür ve bu çığlıkları ne kadar büyütürsek gelecekte bu çığlıkları o kadar unutamayız. Kötü anılar böyle oluşur.
Şimdi Emir'in odasında oturmuş sadece susuyorduk. Oysa ikimizde konuşmak istiyorduk ama sadece susuyorduk. Çığlıklarımız tek bir şeye dönüşüyordu. Sessizliğe... Yıllar sonra annemden başka tek bir kişiye güvenmiştim ve ona şimdi bütün çığlıklarımı, bütün üzüntülerimi anlatmak istiyordum. Ama sadece susuyordum.
Selin ablanın sesiyle sessizliğimiz bölündü.
"Çocuklar aşağı gelin."
Ayağa kalkacağım sırada Emir beni kolumdan tuttu.
"Gitme kar tanesi"
"Sadece aşağı ineceğiz Emir. Bir yere gitmeyeceğim."
Emir beni kaybetmekten korkuyordu. Aynı şeyleri bende düşünüyordum. Annemden sonra birine güvenmiştim ve güvendiğim kişiden ayrılmak istemiyordum. Ama içimden bir ses Emir'le ayrılacağımızı söylüyordu.
Ayağa kalktığımızda Emir elimi sıkıca tuttu. Emir'in kolumu tuttuğu eline baktım. Emir öyle bir tutuyordu ki sanki bıraksa gidecekmişim gibi...
Bazen bazı insanların korkusu senin de korkun olabilirdi. Emir'in benden ayrılma korkusu benimde korkum olmuştu. Sanki şimdi Emre amcayla gidecektim ve bir daha Emir'i göremeyecektim.
Emir'le birlikte el ele aşağı indiğimizde Emre amca ve Selin abla salonun girişinde bekliyorlardı. Yanlarına gittiğimizde Emre amca yanımıza eğildi.
"Nasılsınız çocuklar?"
"Baba kar tanesi gitmesin."
"Berfu bir yere gitmeyecek oğlum. Sadece polis amcaların yanına gideceğiz. Onlar Berfu'ya birkaç soru soracak."
"Geri gelecek ama değil mi?"
"Gelecek oğlum gelecek"
Tam Emre amcanın yanına gideceğim sırada Emir beni durdurdu.
"Baba söylesen polis amcalar buraya gelse, burada sorsalar sorularını."
Emre amca Emir'e döndü ve konuşmaya başladı.
"Oğlum böyle bir şey olamaz biliyorsun değil mi?"
"Biliyorum ama Berfu suçlu değil ki niye gidiyor polis amcalara?"
"Oğlum sadece suçlular gitmez polis amcalara. Berfu çok büyük bir suçu gördü ve başka kişiler zarar görmesin diye Berfu'ya soru soracaklar. Hem biz o adamları tutuklamazsak Berfu'ya da zarar verebilirler. Bunu hiçbirimiz istemeyiz."
Emir hemen konuşmaya başladı.
"Kar tanesine zarar vermesinler"
"Vermeyecekler oğlum zaten. Biz onlara cezasını verebilmemiz için Berfu'ya ihtiyacımız var."
Emir'in yüzü düşmüş başı öne eğilmişti. Ama kısa bir süre sonra tekrar konuşmaya başladı.
"Bende geleyim o zaman baba"
"Oğlum orası senin için tehlikeli"
"Berfu içinde tehlikeli. Hem Berfu korkarsa ben onu korurum."
Emre amca ve Selin abla Emir'i nasıl ikna edeceklerini düşünürlerken aklıma gelen fikirle Emir'e döndüm ve konuşmaya başladım.
"Emir ben kurabiyeleri çok seviyorum biliyor musun?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölüler Arasında: Mafya
Romantikİlk kan...İlk güven...İlk aşk... Berfu çok küçük yaşta tanışmıştı soyadındaki ateşle. İlk anne kanı gördüğü gün, ilk güven duygusunu da tatmıştı. Annesini kaybettiği yetmiyormuş gibi zorlu bir yurt hayatı da yaşamıştı Berfu. Bunca zorluğa rağmen o ç...
