İlk kan...İlk güven...İlk aşk...
Berfu çok küçük yaşta tanışmıştı soyadındaki ateşle. İlk anne kanı gördüğü gün, ilk güven duygusunu da tatmıştı. Annesini kaybettiği yetmiyormuş gibi zorlu bir yurt hayatı da yaşamıştı Berfu. Bunca zorluğa rağmen o ç...
Herkese selam kar tanelerim. 7. Bölümle sizlerleyim. Bu bölümü yazarken Cem Adrian'ın Kül şarkısını dinledim. Sizde bölümü okurken dinleyebilirsiniz. Yukarıya şarkıyı koyuyorum. Umarım bölümü beğenirsiniz. İyi okumalar.
.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sabah gözümü yatakta açtığımda hemen etrafıma baktım. Farklı bir odaydı. Dün uyuduğum odaya benzemiyordu. İçimi giren korkuyla hemen yataktan kalktım ve etrafa baktım. Kimse yoktu. Acaba yetimhaneye mi gelmiştim? Yetimhane burası mıydı?
Korkarak yataktan indim ve kapıyı açıp dışarı çıktığımda bütün korkularımın yerini rahatlama hissi aldı. Çünkü yetimhanede değildim.
Selin abla salonda benim sesimi duymuş olacak ki koltukta arkasını döndü ve konuşmaya başladı.
"Berfucum uyandın mı? Gel bakalım"
Selin ablanın yanına gittim ve koltukta yanına oturdum.
Hemen sonra aklıma gelen düşünceyle konuşmaya başladım.
"Selin abla dün bizim evde annemin bana yazdığı bir mektubu bulmuştuk. Emre amca yarın okuruz demişti. Şimdi onu okuyabilir miyiz?"
"Olur kızım. Nerde mektup?"
"Valizime koymuştum."
"Tamam kızım. Ben alıp geliyorum."
"Teşekkür ederim Selin abla."
Selin abla başıma küçük bir öpücük kondurduktan sonra ayağa kalktı ve merdivenlerin olduğu yöne doğru ilerlemeye başladı.
Annemin yazdığı mektubu okuma hissi içimde heyecan yaratırken merdivenlerden Selin ablanın inmesini bekliyordum. Selin abla hemen gelsin ve annemin cümlelerini bana okusun istiyordum.
Kısa bir süre sonra Selin abla elinde kağıtla merdivenlerden indi ve yanıma oturup konuşmaya başladı.
"Hazır mısın Berfucum? Başlayayım mı?"
"Evet Selin abla hazırım. Başlayabilirsin."
"Tamam o zaman başlıyorum."
Selin abla derin bir nefes aldı ve kağıdı açıp okumaya başladı.
"Berfu'm güzel kızım...
Eğer şuan bu mektubu okuyorsan veya biri sana okuyorsa ben bu hayatta değilim demektir. Bu mektubu okuyorsan üzgün olduğunu biliyorum. Bu mektubu okuduğunda bana ihtiyaç duyacağını da biliyorum. Ama eğer yine de bana ihtiyaç duyarsan gökyüzüne bak. Ben oradan seni izliyor olacağım. Ya da mezarıma gel bana her şeyi anlat. İçinden geçenleri, bana söylemek istediklerini...
