Herkese selam kar tanelerim. Bu bölümün şarkıları Perdenin Ardındakiler-Her gece ve The song for my brother. Her gece şarkısını yukarıya koydum. The song for my brother şarkısını da aşağı koyuyorum. Bölümü okurken dinleyebilirsiniz. Bölüm sonunda görüşürüz. İyi okumalar.
.
.
.
(BERFU'NUN ANLATIMIYLA)
Emir'le konuşmamızdan kısa bir süre sonra edebiyat hocası sınıfa geldi ve ders anlatmaya başladı. Ben dersten sıkılmış bir şekilde kitapla oynarken gözüm Emir'e kaydı. Dersi umursamadan müzik dinliyordu. Onun bu haline şaşkın bir şekilde baktım ve önüme döndüm.
Kısa bir süre sonra hoca bizim sıranın yanına gelince başımı kitaptan kaldırdım ve hocaya baktım. Hoca bana bakmak yerine Emir'e bakıyordu. Kısa bir süre Emir'e baktıktan sonra Emir'in onu fark etmediğini anlayınca hemen Emir'in arkasına geçti ve Emir'e dokundu.
Emir kulaklıklarını çıkardı ve hocaya döndüğünde hoca konuşmaya başladı.
"Emir ders anlatıyorum. Sen burada müzik mi dinliyorsun?"
"Sorun olmaz diye düşünmüştüm hocam."
"Sorun olur Emir. Ben ders anlatırken dinlemesen bile dinliyormuş gibi yapmak zorundasın"
"Tamam hocam"
Emir kulaklıklarını çıkardı ve kutusuna koyduktan sonra hocaya döndü.
"Oldu mu hocam?"
"Oldu"
Hoca tahtaya doğru yürümeye başladı ve dersi anlatmaya devam etti.
Kısa bir süre sonra Emir'e döndüm. Hocayı dinliyordu. Benim ona baktığımı anlamış olacak ki başını bana çevirdi. Tam o sırada hoca konuşmaya başladı.
"Ümit Yaşar'ın çok sevdiğim bir cümlesi var. 'Sana en muhtaç olduğum şu anda gel. Yaşamak olsan da gel. Ölüm olsan da gel.'"
Emir'le birbirimize bakarken o an Emir'in gözünde anlam vermediğim bir bakış geçti. Benim gözlerim de olan bir bakış. Bu bakışın adı özlemdi. Sanki birini özlüyormuş gibi bakıyordu. Tıpkı benim gibi...
Kimdi özlediği acaba, ya da kimi bekliyordu bu kadar? Beklenen gelir miydi bir gün? Beklenen yıllar geçse de gelir miydi?
12 yıl geçmişti bu yeterli bir süre değil miydi? Daha ne kadar beklemeliydim bilmiyorum ama Emir'in bir gün geleceğini biliyordum. Çünkü bana söz vermişti ve Emir verdiği sözü her zaman tutardı. Bende ona söz verdiğim gibi umutlu bir şekilde onu bekliyordum.
Hoca cümlesini bitirince başımı Emir'den çevirdim ve hocaya baktım. Hoca tekrardan konuşmaya başlayınca ona döndüm.
"Evet yeni gelen arkadaşlarımız Berfu ve Emir bizim okulumuzun bir geleneği vardır. Her hafta sınıftan 2 kişi grup olup sosyalleşmek için yemek yerler. Siz yeni geldiğiniz için sizin ikinizi bir grup yapıyorum."
Melisa'nın konuşmasıyla ona döndüm.
"Ama hocam. Olmaz."
"Neden Melisa?"
"Biz Emir'le çocukluktan beri arkadaşız. Biz bir grup olalım, Berfu ve Burcu da bir grup olsun."
Hoca kısa bir süre düşündükten sonra konuşmaya başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölüler Arasında: Mafya
Roman d'amourİlk kan...İlk güven...İlk aşk... Berfu çok küçük yaşta tanışmıştı soyadındaki ateşle. İlk anne kanı gördüğü gün, ilk güven duygusunu da tatmıştı. Annesini kaybettiği yetmiyormuş gibi zorlu bir yurt hayatı da yaşamıştı Berfu. Bunca zorluğa rağmen o ç...
