Daciana Verena | Rosékook

26

Selamlar, ben geldimmm🤍
Birkaç bölümdür yorum sayısı yerlerde, lütfen yorum yapmayı unutmayın, her seferinde söylemek istemiyorum bunu. Seviliyorsunuz 🦋

🖤🖤🖤

Duvar yıkıldı, Jungkook yanıma ulaşarak sımsıkı sarıldığında Jimin etrafı inceliyordu. 

"İyi misin? Bir şeyin var mı?"

"Yok," Diye mırıldandım, "Sen iyi misin?" 

"Beni merak etme, sen iyi olduğunda ben hep iyiyim zaten." 

"Kiran nerede?" Jimin etrafına bakındı.

"Siz duvarı kırmadan önce aşağı düştü, açmadığı bubi tuzağı kalmadı." Dedim Jungkook'dan ayrılarak. 

"Şimdi bir de onu arayacağız ya." Jimin ellerini beline koyarak bize döndü, "Bence siz tapınaktan çıkın, ben de Kiran'ı bulup geleyim. Sürekli birbirimizi kaybedip durmayalım."

"Çıkıyor muyuz? Peki ya büyücü?"

"Kaçmış." Jungkook. Omzunu sinirle esnetti. "Buralardaymış, çalıştığı yeri bulduk. Ancak ortadan kaybolmuş. Kafeslerde yılanlar ve çeşitli hayvanlar vardı."

"Biz bir tanesine rastladı." Bana baktılar, "Devasa boyutlarda bir yılandı, öldürdük ancak normal değildi tabii ki. Sürekli beni hedef aldı."

Jungkook düşünürcesine çenesini sıvazladı. "Hadi gidelim, burada bir işimiz kalmadı. Jimin Kiran yakınlarda, bul ve çık."

Jimin onu onayladığında yeniden tapınakta yol aldık, tahmin ettiğim gibi çıkışa ulaşmak kolay olmadı ancak Jungkook'un sayesinde kaybolmadan direkt çıkışa ulaşabilmiştik. Yol boyunca çok fazla konuşamadık çünkü ikimizde karşımıza çıkabilecek tehlikelere karşı tetikteydik.

Kafamı meşgul eden önemli şey ise Kiran'ın vereceği tepkiydi. Bir süredir aklımda olan planı onun üzerinden uygulamak daha kolay gelmişti çünkü herkes aramızdaki sürtüşmenin farkındaydı. 

Tapınaktan çıktığımızda derin bir nefes aldım. İçerinin boğuk havası beni mahvetmişti. Bir kenara oturarak bekledik. Jimin Kiran ile birlikte geldiğinde Kiran baygındı, kafasının sağ tarafında eziklik vardı. Kan yüzüne kadar inmişti. Jungkook ve Jimin alnını temizleyip sardıklarında bir kenarda bekliyordum. Endişe etmemiştim, kurtlar çabuk iyileşen varlıklardı. Kiran'ın neden çabuk bayıldığını sonradan fark edebilmiştim. Ruheşi yanında değildi, dolayısıyla kurt yönü zayıflamış olmalıydı. Derin bir nefes aldım, yapacak birşey yoktu. Bundan sonra onun ortalığı velveleye vermesini bekleyecektim. 

Onu Jimin'in sırtına yerleştirdik. Yola koyulduğumuzda sessizdik, kafamda dolaşan düşünceler izleyeceğim plana şekil verirken doğru yaptığıma olan inancımı sorgulatıyordu. 

Vazgeçmeyecektim.

Böyle yaşayamazdım. Sürekli onun karşıma çıkmasından korkarak ve sanrılar görerek yaşamaya devam edemezdim. 

Yüzleşmeliydim. 

Yüzleşecektim de.

Sadece peşimde birilerinin olmamasına dikkat etmem gerekiyordu. Bu benim meselemdi, bu yüzleşmeyi yalnızken yaşamam gerekiyordu. 

Klana döndüğümüzde kapıda karşılandık. Kiran klana yaklaştığımızda uyanmıştı. Gözleri kısıktı. Merkeze geldiğimizde Jimin'İn sırtından inmesine yardımcı olmuşlardı. Taehyung ve Jennie buradaydı, Yaşlı kadın Runa klana ilk geldiğim zaman gibi veranda da duruyordu.