3.Bölüm

2.5K 118 37
                                    

Akşam yemeği için masaya oturmuştuk.Babam baş köşeye onun sağ yanına Ares abim sol yanına da Ateş abim oturmuştu.Ateş abimin yanına ben  karşıma da Karan abim oturmuştu.Herkes yemeğe başlasa da ben kaşığı elime bile alamamıştım korkuyordum çünkü.Ne zaman böyle bir masaya otursak babam yemeğe başlamamı bekler ve ben o çorba dan bir kaşık aldığımda o bir kaşık yemeği misliyle çıkartırdı bedenimden.

"Babam "

Duyduğum sesle  Babama baktım.Bana bakıyordu.

"Beğenmedin mi aslanım istersen başka birşey hazırlasınlar."

"Hayır sofra çok güzel görünüyor."

"Yemeğe başla o zaman aslanım."

Yemek kaşığını elime aldım.Elimin titrememesi için kaşığı sıkıca tutarken çorbadan bir kaşık alıp yuttum.Daha sonra gözlerimi kapatıp bir darbenin gelmesini bekliyordum.Ama o darbe gelmedi.Gözlerimi açtığımda bana şaşkınlıkla bakan aileme baktım.Gözlerim babama dönerken şaşkınlık ile konuştum.

"Bana vurmayacak mısın? "

Babamın kaşları havaya kalkarken konuştu.

"Babam ben durduk yere sana niye vurayım.Ayrıca ben hiçbir zaman şiddete başvurmadım vurmamda."

"Durduk yere değil ki ben sizin olduğunuz masada oturup yemek yiyorum.Bu geçerli bir sebep."

Ağzımdan kaçanlara korkuyla başımı eğdim.Salak Ayaz dayak atmak gibi bir düşünceleri olmasada senin sayende oldu.

Telaşla kendimi açıklamaya çalışacakken elim masadaki bardağa çarptı.Ve bardak yere düşüp kırıldı.

"Ayaz oğlum "

"Özür dilerim yemin ederim isteyerek olmadı.Çok özür dilerim lütfen vurmayın bana."

Ateş abinin elini kaldırdığını gördüğümde kollarıma siper ettim.Kahretsin korkudan titriyordum.Babam yanıma gelip bana sarılmasıyla bedenim adeta buz kesildi.Saçlarımı okşarken konuştu.

"Sakin ol Bebeğim burdaki hiç kimse sana zarar vermez.Sen bizim göz bebeğimizsin bitanem.Sakinleş bebeğim.Hadi sakinleşelim."

Ona güvenmek isteyen bir yanım vardı.Sakinleşene kadar kollarının arasında kalsam da biraz kendine geldiğimde fısıltı bir sesle konuştum.

"Te-temas sevimiyorum ayrılır mısınız? "

Yavaşça benden ayrıldı.Bende bana verdikleri odaya doğru yola çıktım.Açtım evet ama önemli değildi.Çoğu gece aç uyurdum zaten.Odamda yatağın yanında duran sürahiden bardağa su doldurup su içtim.

Yatağa uzandığımda kapıya vurup içeriye girdi.Bu Karan abiydi.Elindeki tepside yemek vardı.Yanıma geldikten sonra tepsiyi kucağıma bıraktı.

"Hadi rahatça ye yemeğini bende sana benim kıyafetlerimden getireyim.Bunlarla uyuma."

"Şey teşekkür ederim Karan abi."

"Rica ederim ufaklık."

Kucağımdaki tepsiden yemeğimi yemeye başladım.İlk defa sıcak bir yemek mideme giriyordu.Ben ilk defa akşam yemeği yiyordum.Tadı birbirinden güzel yemekleri afiyetle yedim.Yemeğimi bitirdikten sonra Karan abi geldi.Yemeğimi yediğimi görünce kocaman gülümseyip giysileri yatağın kenarına bıraktı.Kucağımdaki tepsiyi almadan önce işaret diliyle konuştu.

Ayaz Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin