Ayaz

17.Bölüm

Ben geldim canlarım.Nasılsınız nasıl gidiyor hayat.

Beni özlediniz mi ?

Ben sizi çoooook özledim.

Neyse sözü uzatmayayım.Hepinize iyi okumalar...

Aradan 4 ay geçmişti.Bu süre zarfında Akın abim belden yukarısını hareket ettirmeye başlamıştı.Kollarını rahatlık ile kullanabiliyordu.Ve bu durum onu çok mutlu ediyordu.Sürekli bana sarılıyor saçlarımı okşuyor yanaklarımı öpüp seviyordu.

Ailemiz yavaş yavaş toparlanmaya başlamıştı.Karan abimde Abimin iyileştiğini gördükçe daha çok gülümser olmuştu.KESKİN ailesi olarak yavaş yavaş neşemizi kazanmaya başlamıştık.

Herşey güzel ilerlese de ben maalesef kabuslarımdan kurtulamamıştım.Hatta bu aralar daha fazla artmaya başlamıştı.Nefes nefese uyandığım ve korktuğum için kalbimde etkileniyordu.Bu yüzden ilaç almayı arttırmıştım.Ailem daha yeni toparlanmaya başlamışken bu durumu söyleyip onları üzmekte istemiyorum.Ama bazı geceler delirme noktasına geliyorum.Sanki kapıda bekliyorlar beni.

Kahvaltı masasında içeceğim çaya gözlerim dalmış bakarken birinin bana seslenmesiyle kendime geldim.Seslenen kişi Akın abimdi.Kaşlarını çatmış anlamak ister gibi bakıyordu suratıma.

"Ayaz defalarca seslendim sana duymadın beni iyi misin abim ? Önünde duran kahvaltılık malzemelere bile dokunmamışsın."

Elimi enseme atıp kaşıdım.Huzurlu havayı dağıtmak istemediğim için geçiştirdim.

"Önemli değil abi dalmışım sadece.Hadi kahvaltımızı yapalım."

Zorlamayla yediğim birkaç parça kahvaltıdan sonra ayağa kalktım.Ama uykusuzluk ve yorgun düşen bedenim yüzünden başım dönünce masadan tutunmak zorunda kaldım.

"Ayaz abim iyi değilsin sen okul felan yok."

Kalktığım sandalyeye oturup kendime gelmeye çalıştım.Biraz daha iyi hissettiğimde gözlerimi açtım.Abimler ve babam endişe ile bana bakıyordu.Onları üzmeye hakkım yoktu.Bu yüzden gülümseyerek konuştum.

"Sorun yok abi biraz dinlenmem gerek sanırım."

Ayağa kalkacakken Ares abim koluma girdi.Beraber odama çıktık.Üzerinde günlük kıyafetleri vardı.Bugün evdeydi yatağa uzandığımda üzerime pikeyi örtüp anlamı öptü.

"Abim kendine dikkat et senin canın yanarsa bizim canımız yanar.Bu yüzden ekstra dikkatli ol tamam mı?  "

"Tamam abi.Şey birşey söyleyebilir miyim ? "

"Söyle tabii ki dinliyorum seni."

Geceleri uyuyamadığımı söyleyecektim ama geri vazgeçtim.Benim yüzümden üzülmelerini istemiyordum.

"Ben uyuyana kadar yanımda kalsana abi ? "

"Kalırım Abim ama söylemek istediğim bu değildi sanki ? Başka birşey mi var bizden sakladığın ? Eğer öyleyse saklama abicim biz üzülürüz diye düşünme evet üzülürüz ama sonra hemen sana destek olmak için çalışırız sen iyi olursan mutlu olursan bizde mutlu oluruz çünkü."