Sınır koyan bir yazar değilim.Siz isteyerek yorum yapıp oy verin diye bekliyorum.Ama 200 kişi okuyorsa sadece 30 kişi oy veriyor.Bazıları yorum dahi yapmıyor.Lütfen yorumları ve oylarınızıarttırın.
Sözü daha fazla uzatmadan sizi yeni bölümle başbaşa bırakıyorumcanlarım.
İyi okumalar...
Elimdeki hediye kutusuyla içeriye girdiğimde bizimkilerin bakışları bana döndü.Elimdekine ve bana baktılar.
Ateş:Hayırdır abim kimmiş gelen ?
"Size bahsetmiştim ya geçenlerde kızarkadaşım oldu demiştim.Yani sınıfarkadaşımtanıştık diye bahsetmiştim o gelmişdoğumgünümü kutlamak için."
Karan :İyi de yeni tanışmadın mı sen bu kızlanasıldoğumgününü biliyor.
"Bunu bende bilmiyorum abi.Bende elinde hediyeyle gelip doğumgünümü kutlayınca şaşırdım."
"Belki de daha önce tanışmışsınızdır babam sen hatırlamıyorsundur."
"Olabilir..."
Akın abim ve diğerleri heycanla kutuya bakıyordu.Sanırım içindekini merak ediyorlardı bende merak ediyordum aslında.Daha fazla uzatmadan kutuyu açtım.İçinden çıkan hediye beni ciddi anlamda şaşırtmıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Küçük prens kitabını çok severdim.Her sayfası ezbere aklımdaydı.Bıkmadan sıkılmadan tekrar tekrar okuduğum bir kitaptı.Beni tanımasa mümkünatı yok böyle birşey almazdı bana.Iyi de o beni bu kadar iyi tanırken ben onu nasıl bilmiyordum hatırlamıyordum.
Gözüme ilişen kağıdı aldım elime küçük prens kitabından bir sayfaydı.
Günün birinde, tam kırk üç kere günbatımını izledim !
