15.Bölüm

1K 71 31
                                    

Merhabalar tatlı okuyucularım.Sizi sıkmak istemiyorum ama o kadar uğraşıp size bölüm yazıyorum ve sizden sadece yorum yapıp oy vermenizi bekliyorum.

Verdiğim emeğin karşılığını alamamak beni üzüyor.Oy sayısı ve yorum sayısı çok fazla düştü.Açıkçası buda bende yazma isteğimi düşürüyor.Eğer böyle devam ederse kitaba erken final verebilirim.

Lütfen oylarınızı ve yorumlarınızı esirgemeyin.

İyi okumalar...

Ders beden eğitimine gelmişti.Bu dersten muaf olsamda mecburen katılmam gerekiyordu.Soyunma odalarında üzerimi giyinirken bir yandan da sınıfın konuşmalarını dinliyordum.

"Şu bizim sınıfı yeni gelen çocuk var ya o sınıftaki Dilsiz Karanın kardeşiymiş.Onun gibi ezik midir acaba ? "

"Hatırlıyor musunuz lan bir keresinde başından aşağı pis suyu dökmüştük ağlamaktan başka birşey yapamamıştı.Hoca da onun  halini görünce onu bir güzel azarlayıp derse almamıştı."

Demek abim okulda zorbalık görüyordu. Bu yüzden onu dışlarım kabul etmem diye korkuyordu.Sinirle bulunduğum yerden çıktım.

"HANGİNİZ LAN ABİME BUNLARI HANGİNİZ YAPTI ? "

"BEN YAPTIM NE YAPACAKSIN SENDE İKİ ZIRLAYIP SONRA KENDİNİ UÇURUMDAN MI ATARSIN YOKSA ? "

Sinirle sırıttım.

"Yok bebeğim benim o taraklarda işim olmaz.Ben daha çok sizin gibi pezevenkleri o uçurumdan sallandırmayı seviyorum.Tıpkı birazdan beyaz ışığı görmeni sağlayacağım gibi."

Sözüm biter bitmez yakasından tuttuğum çocuğa sert bir kafa attım.Yere düşerken diğer çocuk geldi.Tam bana yumruk atacakken çocuğun yumruk yaptığı elini tuttup sertçe büktüm.Çocuk acı bir şekilde inlerken sertçe itip yere düşürdüm.

"Bana bakın asalaklar ben abim gibi merhametli biri değilim.Benim merhametli tarafımı öldüreli çok oluyor.Eğer bir daha abim veya benim hakkımda ileri geri konuştuğunuzu duyarsam sizi çıktığınız yere geri sormasını bilirim.Anladınız mı lan ? "

Onlar kokuyla başlarını sallarken sinirle çantamı alıp odadan çıktım.Onca derdimiz yokmuş gibi birde bu ergenler ile uğraşmak zorunda kalıyordum.Salaklar yukarıya çıktığımda herkesin sıraya geçtiğini gördüm.Bende çantamı bırakıp sıraya geçtim.

Yoklama alındıktan sonra koşu yapacakları için gidip bankalara oturdum.Sınıf koşarken içlerinden bir çocuk bana bakıp beden eğitimi hocasına bağırdı.

# : HOCAM BİZ KOŞARKEN O NİYE ORDA OTURUYOR.ODA BİZİMLE KOŞSUN.

Hocanın bakışları bana kayarken hastalığını bilmediğini fark ettim.Çünkü sinirli bir ifadeyle bakıyordu.

Ayaz Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin