Ayaz

11.Bölüm

Lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın...

İyi okumalar...

Kahvaltısını yapan KESKİN AİLESİ bahçede çaylarını içerken Akın bahçeyi inceliyordu.Uzun yıllar sonra ilk defa temiz havayı rahatça soluyordu.Akın birşey içmek istemediği için Ares onu hamağa yatırmıştı.

Karan abisine bakıyordu.Bir yandan da kendini suçluyordu.Onu bu hale getiren sanki kendisiymiş gibi düşünüyordu Akının gözleri kendine bakan Karanı bulduğunda Karan bakışlarını kaçırdı.
Akın üzüntüyle konuştu.

"Karan bu halde olduğum için benden utanıyor musun ? "

Karan telaşla abisine baktı.İşaret diliyle konuşmaya başladı.

"Hayır hayır kesinlikle senden utanmıyorum.Ben kendimden utanıyorum.Beni korumak için kendini feda ettin abi benim yüzümden vuruldum.Ben özür dilerim."

Karanın konuşmasını Ayaz Akına çevirdi.Akın sıcacık bir gülümsemeyle yanıtladı kardeşini.

"Yine olsa yine yaparım Karanım.Sen benim kardeşimsin canımı iste canımı vereyim."

Karan abisinin yanına gidip abisine sarıldı.Akın boynunda hissettiği yaşlarla konuştu.

"Abim ağlama böyle."

Karan abisinin yanaklarını öptükten sonra içeriye girdi.Akın onu teselli edemediği için üzülse de kimseye birşey demedi.

"Akınım merak etme babam.Karan biraz kendini toparlasın gelir yanına hadi biz senin odana çıkalım."

Akını kucağına aldı.Odaya girdiklerinde Akını yatağa yatırdı.

Akın dan

Tuvaletim gelmişti.Kahretsin ne kadar sıksam da sonunda tutamamış altıma yapmıştım.Gözlerim dolarken babam suratıma baktı.

"Akınım niye doldu gözlerin."

Al işte ne söyleyecektim utanırdım ki ben.23 yaşına gelmiş kocaman adam olmuştum.

"GİT ÇIK BABA GİT BURDAN ."

"Akın neyin var yavrum ne bu tepki.Üzerini değiştirsek iyi olur bebeğim."

"İstemiyorum baba çok utanıyorum nolur git."

Babam sözlerime aldırış etmeden Dolaptan temiz eşofman takımı çıkardı.Yatağın yanındaki çekmeceden çıkardığı hasta beziyle yutkundum.

"Babam abin kardeşlerin senden iğrenecek.Keşke ölseydi pisliğini temizleyene kadar arkandan duasını okurduk olur biterdi diyecekler."

Nefes alış verişlerim sıklaştı.İstemiyorum bu utancı babamla paylaşamam olmaz.

"İSTEMİYORUM NOLUR GİT BABA ÇOK UTANIYORUM.DAHA FAZLA ACI ÇEKTİRME BANA."

"Utanma Akınım ben küçükken az değiştirmedim altını.Onun gibi düşün bebeğim.Söz veriyorum çok kısa sürecek."

Babam altındaki eşofman altını çıkartırken tek yaptığım gözlerimi kapatıp hıçkırarak ağlamak oldu.

Yazardan