Ayaz

23.Bölüm

Ayaz dan

Derin bir nefes alıp gözlerimi açtım.Terden sırılsıklam olmuştum.Benim uyanmama babamda uyanmış endişeyle bana bakıyordu.

"Baba Ares abim Ares abim nerede ?"

"Babam Ne oldu böyle kabus mu gördün sen ? Abinin mahkemesi vardı.Duruşma sonuçlanmış aşağıda oturuyor."

Ölmemiş abim hayatta yaşıyor bırakmamış bizi.Babamı dinlemeden aşağıya koştum.Ares abim koltukta oturmuş telefonuyla uğraşıyordu.Hızla gidip sarıldım.Yanaklarından öpüyor sarılıyordum.

"Gitme abi sakın bırakma bizi tamam mı ? Ben çok üzülürüm çok ağlarım sende gidersen."

Abim yaptığım hareketleri sorguluyordu.Şaşkındı.

"Neyin var abicim ? Kabus mu gördün sen."

"Kabustu çok korktum çok kötüydü.Bırakma beni nolur bizi bırakma gitme."

Kulağımı kalbinin üzerine koyup kalbini dinlemeye başladım.Kalbinin atan sesini duydukça içime rahatlama geliyordu.

"Sakin ol Bebeğim seni bırakıp gider miyim hiç ? Burdayım yanındayım."

"Bırakma ben kalp felan istemiyorum .Ben sadece seni istiyorum abi.Sadece sizi istiyorum yanımda.Nolur kendine çok dikkat et.Hatta bundan sonra hepiniz çelik yelek giyin."

Babam diğer tarafa oturmuştu.Akın abim ve babam ne olduğunu anlamak ister gibi bakıyorlardı.

"Kabus gördüm çok kötüydü A-ares abimi kaybetmiştik.Herkes yıkılmıştı ben çok korktum çok ağladım.İstemiyorum ben sizi kaybetmek istemiyorum."

"Burdayım abicim yeter artık ağlama kurban olurum o gözyaşlarına ben.Sen ağladıkça kahroluyorum ama ben."

"OLMA NOLUR KURBAN FELAN OLMA.GİTMEYIN BENDEN SİZİN SAYENİZDE YAŞIYORUM BEN.SİZİ DE KAYBEDERSEM DAYANAMAM Kİ "

Ares abim saçlarımı severken Allaha şükürler ediyordum.Kabusum o kadar gerçekçi o kadar inandırıcıydı ki ? Ben o duyguyu derinden hissetmiştim.Saatler geçse de abimin yanından ayrılmamıştım.Tuvalete bile gitse peşinden gidiyordum.Kapıda bekliyor onunla oturup onunla kalkıyorum.

Ares 'den

Küçük bebeğim çok korkmuş anlaşılan.Gercekten ölümden dönmüştüm.Eğer suikast düzenlendiğini daha önce fark etmesem Ayazın kabusu gerçek olabilirdi.Şükürler olsun daha önce fark etmiş ne babama evlat acısı nede kardeşlerime kardeş acısı yaşatmıştım.Ayazın gözlerinden uyku aksa da beni bırakmıyor gözleriyle beni inceliyordu.

"Abim iyiyim ben güvendeyim evdeyiz.Uyu artık gözlerinden uyku akıyor."

"Uyumak istemiyorum sanki uyusam bütün büyü bozulucakmış sen beni bırakacakmışsın gibi geliyor."

"Gel beraber uyuyalım hadi."