2. Ya Ölürse?!

6.7K 408 74
                                    

Yeni bölümle geldim efenim. İlk bölümde ki yorumlarınız çok güzeldi, çok teşekkür ederim. 🙏

Kurgu benim gibi sizi de hemen sardı. Haftalardır parça parça gelen kurguyu zihnimde bir noktaya oturttum ama ilk defa sonunu düşünmedim. Buna sizler karar vereceksiniz...

Siz çok güzelsiniz ya iyi ki varsınız... 🥰

Çocuklar okula gitmişken şöyle rahat rahat okuyalım değil mi ama. Keyifli okumalar...







"Ben sadece kavgayı ayırmak istedim komiserim." Komiser ellerini masaya koymuş eğilmişti ve bana kurşunların hesabını soruyordu. Diğer polis arkadaşım silahımın ruhsatını getirdiğinde silahın şahsıma ait olduğu kanıtlandı. Ben yeni polistim evet ama devletin silahıyla emir gelmeden ateş etmeyeceğimi çok iyi biliyordum. Benim dedem amir.

"Seni trafiğe aldım" dedi. Bir ceza bekliyordum zaten. "Sabah sekiz, öğle iki denetimi sende. Her gün belli sayısında kimlik kontrolü yapacaksın."

"Tamamdır komiserim."

"Senin komiser olmana ne kadar kaldı?"

"23 ay."

"Anladım. Gidebilirsin."

Ayağa kalktım. Yeni olduğum için beni zorlayacaklardı zaten. Aksini düşünmeme dedem izin vermedi bir kere. Bir de dedemi forsum yapmayacaktım, ayrıcalık istemiyordum. O dedi ama, ben torunum geliyor derim dedi de ben engel oldum.

Merkezden çıkarken üniformamı da almış olmuş. Arabama binip teyzemin evine doğru yola çıktım. Düğün ben merkeze giderken devam ediyordu. Meğer başka polislerde varmış, onlar silah patlarsa müdahale edecekmiş de ben erken davranmışım. Orada polis olduğunu zaten biliyorlarmış, en fazla havaya ateş ederlermiş. Bilemedim işte, bu da nazar boncuğu olsun ne diyeyim.

Evin önünde durduğum sırada telefonum çaldı. Dedem arıyordu, aha ayvayı yedik.

"Dedeciğim!"

"Şirinluk etme bağa" dedi hemen. "Hemen nasıl olaya karıştın?"

"Bilemedim dede ya."

"Ne olursa olsun, dikkatli olmalıydın."

"Özür dilerim."

"Ben merkeze söyleyeceğim torunum olduğunu."

"Hayır dede lütfen. Bir şey olmadı zaten. Trafiğe verdiler beni."

"Nasıl bir şey olmadı, senin trafikte ne işin var. Çömez misin sen?"

"Dede sakin olur musun. Yapmadığım şey mi?"

Arabadan inip arka kapıyı açtım. Üniformamı alıp kapıyı kapattıktan sonra arabayı kilitledim.

"Nerde kalıyorsun sen?"

"Otelde."

"Ev bulamadın mı?"

"Gezerken çok bakınamadım."

"Beni oraya getirme Nil!"

"Tamam dede yarın halledeceğim söz."

"Kira sözleşmesi yap bana gönder. Adresi de istiyorum."

Ona İkizderede olduğumu söyleyemezdim, hemen kalkar gelirdi. Onu üzmek ya da endişelendirmek istemiyordum. Zaten buraya geliyorum diye bayağı telaşlanmıştı.

"Tamam canım dedem."

"Dikkatli ol."

"Olurum."

"Bir de ikizdereden uzak dur."

BUL BENİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin