21. Evlilik

3.1K 234 49
                                    

Yorumlarınız bekliyorum...




10 gün sonra...



Yangına düştü yine. Yine bir tarafına bir şey battı bunun. İş başında bir de sahte kocayla uğraşıyorum arkadaş.

"Nil kes sesini şunun" diye kızdı Sezer abi.

"Yahu ne var ne?" deyip açtım. "Efendim."

"Nerdesin sen? Saat kaç oldu sen farkında mısın?"

"Miraç asabım bozuluyor ha! Ula iş başındayım. Ulan ceset başındayım, ceset. Kocalık yapma bana, ben polisim polis."

"Ceset mi?"

"He ceset. Kapat telefonu. Bu gece bekleme beni, yat zıbar."

Telefonu kapatıp sessize aldım. Bu Miraç'ın yerli yersiz aramaları yüzünden telefonu sessize alıyor, annemin ve babamın aramasını kaçırıyordum.

"Allah'ım ya."

Ceset torbası kaldırılınca olay yeri inceleme işini bitirdi. Köyün birinden adamın biri evinin önünde ölü bulunmuş. Saatlerdir buradaydık. Merkeze dönmek üzere toparlandık. Komşular adamın kavgalı olduğu birinin olduğunu söyledi. Mustafa ve Hülya komiser onu almaya giderken bizler araçlara bindik.

Yağmur başladı yine. Merkeze geçtik. Kavgalı adamı getirip sorguya aldılar. İzliyorduk Sezer abiyle. Adam bir suçu olmadığını söylüyordu. Bir kere de itiraf etseler şaşardım zaten.

Sorgu epey uzun sürünce gece yarısını buldu eve gitmem. Saat bir sularında açtım kapıyı. Herkes uyudu tabi. Alt katın ışıkları kapalıydı ama teyzem geldiğimi durmuştur. Montumu çıkarıp astım. Çok yorgundum. Odama geçerken hortlak gibi çıktı karşıma.

"Aaah" deyip bide tane yumruk attım karnına. Tamam onun kocam olduğunu biliyordum. Sadece bir kere için refleksi davrandım. Biraz fazla oldu tabi.

Işığı açtığımda karnını tutarak kıvranıyordu.

"Sen salak mısın Miraç? Ne diye karanlıkta hortlak gibi çıkıyorsun karışma ya."

"Senin nenen ölsün emi" diyordu. Sert vurmuş olmalıydım.

"İyi misin?"

"Nefesim kesildi imansız." Kolunu tutarak onu salona götürdüm. Koltuğa oturttum. Çok canı yandı ya, pişman oldum vurduğuma.

"Çok acıyor mu?"

"Allah aşkına bu evde karşına kim çıkar Nil? Kocan çıkar. Ne diye vuruyorsun ya?"

"Refleks oldu."

"Nerde kaldın sen? Saat bir oldu."

"Çalışıyoruz herhalde. Sen her akşam bana böyle hesap sorarsan işimiz var ha!"

"Biz evlenmeden önce sen pek geceye kalmazdın."

"Ha bilerek yapıyorum yani! İnsanlar suç işlemek için bizim evlenmezi beklediyse benim ne suçum var?"

"Her akşam evde yalnızım!"

"Miraç sen beynini niye kullanmıyorsun tatlım? Ne oldu sana? Kafana bir şey mi düştü senin depoda? Biz gerçek evli değiliz! Formalite icabı evlendik ya canım. Sen niye arkadaşlarınla çıkmıyorsun? Sen niye bekliyorsun? Deli misin sen?"

Yüzünü ekşitti.

"Buluşuyoruz arada."

"Eee?"

"Yengem evli gibi davran dedi. Her akşam çıkma, otur karını bekle dedi. Evli olduğum için aşağıda misafir muamelesi görüyorum. Canım sıkılıyor."

BUL BENİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin