BUL BENİ

10.

Merhaba canlarım. Kocacım ufak bir iş kazası geçirmiş, ondan yoktum.

Yorum yaparak okuyun lütfen.

🪷

Babamı evine bırakmış eve gelmiştim. Bana anahtar bile verdiler, ben nasıl ev tutacağım acaba? Neyse artık diyeyim ciddi ciddi ev tutacağım diye, babam arada sırada bende kalır hem.

"Ben geldim."

"Gel kızım" dedi teyzem. Salona girdiğimde bir kadın curcunasının içine düştüm. Saat sekiz buçuk, haliyle akşam oturması yapıyorlardı.

"İyi akşamlar." Kadınlar beni şöyle inceden bir süzdü. "Nil ben, Asaf Ali'nin kızı" dedim.

"He duyduk duyduk" dedi biri. "Maşallah pekte güzelsun."

"Teşekkür ederim."

"Nil" diye bağırtı koptu. Ses mutfaktan geliyordu.

"Teyze yapılacak bir şey var mı?"

"Enişten halletti bebeğim, sen çayları tazele."

"Tamam" diyerek mutfağa gittik. Miraç köpürüyordu. Telefonu yüzüme doğrulttu. Orada güzel bir kız vardı. Mavi, kocaman gözleri olan kapalı bir kız.

"Çarşıda gördün mü?" dediğinde düşündüm ama görmedim herhalde.

"Bilmiyorum ki ben babamla sohbet ediyordum, fark etmedim."

"Çarşıya çıkmış da sen söylersen yanlış anlamayacak mışım, anası yollamış. Onu anası öldürseler akşam ezanından sonra dışarıya salmaz. Kim vardı yanında çıldıracağım."

Demliği alıp salona geçtim. Hanımların çaylarını tazeledim tek tek. Demliği mutfağa geri götürdükten sonra gidip teyzemin yanına oturdum.

" Polismişsun! "dedi bir tanesi.

" Öyleyim. "

" Anan da savci deyiler? "dedi öteki.

" Doğru. "

" Babanla kalmayi misun?"dedi bir başkası.

" Hayır. "

" Burada mı kalayisun? "

" Şimdilik evet. "

" Kiz bu evde genç adam var! "

" Ne olmiş"dedi teyzem." Ahiretliğumun kizudur, gözüm gibi bakarum. Hem kizum yukarida yalnuz kalayi, vesvese etmeyun fena ederum he! "

Teyzem be, konuş.

" Ateşle barut yan yana durmaz Cemile. "

" Hangi baruttan bahsedeyisun, oğlum etmez öyle şey. "

" Kardeş gibiler yani?" dedi genç kız. Tavrına bakılırsa bu Sibel'in arkadaşı.

" O kadar da değul canım. "

" Ee Cemile abla, üst kat Miraç'un gelin evi değul mi? Ha bu kız niye orada kalayi. Hoş midur?"