BUL BENİ

8. Baba!

Günooo...

Bir bölümcük yazdım sadece. Yorum yapmayı unutmayın. Bildirim gitmiyormuş kimisine galiba.

Bölüm attığımı instagramdan paylaşıyorum. Takip edersiniz oradan görebilirsiniz... İnstagram - betulokssuz_

Keyifli okumalar.

İki gündür harıl harıl kayda değer bir şeyler arıyordum ama bulduğum sadece ihtimallerden ibaretti. Kanıtım yoktu. Belediye başkanının karşısına çıkacak bir şey de yoktu elimde. Olduğum yerde kalakaldım.

"Lan tatlım" sesiyle kendime geldim. Miraç arabanın camından bana sesleniyordu. Popomu yasladığım trabzandan çekip basamakları inip yanında durdum.

"Dalmışım."

Gece nöbetindeydim merkezde. Bu benim sırası gelen nöbetimdi. Teyzem yemek göndermişti bana. Miraç'ın vardiyası geceye döndü. İki, dokuzdu. Sabah buluşacağız evde.

"Beni özlemedin mi tatlım, ben seni özledim" dedi. Şımardım. İki gündür birbirimizi neredeyse görmüyoruz. Ben gündüz çalışıyorum o gece. Ben eve gidince o uyuyor oluyor, ben uyuyunca kalkıp işe gidiyordu. Sorsan aynı evdeyiz.

"Özledim tabi tatlım. Görüşemez olduk yahu."

"Sorma. Yengem annenle konuşuyordu, telefonunu mu açmıyorsun?"

"Yok ya çalışıyorum."

"Nil! Sen annenin telefonunu ne olsa açarsın." Bak tanımış beni.

"Ya of çok sıkıntıdayım şu an. Bir sıkıntım olduğunu anlar diye uzun uzun konuşamıyorum."

"Hayırdır? Rahatsız eden mi var?"

"Yok, lan ben polisim. Öyle değil. Anneme iftira attılar ya, ben onu araştırıyorum. Bana bu olayın dedemle bir bağlantısı var gibi geliyor. Kanıt olmadan anneme söylemek istemiyorum."

"O biliyordur ya."

"Neyi?"

"Hay siii..."

"Neyi dedim Miraç?"

"İşe gidiyorum ben" deyince yakasını tuttum.

"Gebertirim seni. Öt çabuk."

"Ya bunun bir gizliliği kalmadı. Deden yüzünden olduğunu herkes biliyor zaten."

"Nasıl yani?"

"Deden buradayken eski belediye başkanının bir açığını bulmuş, peşine düşmüş. Eh onu el altından çekmek için de annene iftira attılar. Nejla'nın abisiyle aralarında bir şey oldu gibi. Evliydi o adam üstelik! Nejla yapmış bunu, anneni babasının kapısına atınca da deden almış götürmüş sizi. Dedikodu eskiden adamı katil ederdi, deden ondan yaptı herhalde. Annen biliyordur, sana söylememiştir. "

Telefonumu aldım cebimden.

" Nil, bir delilik yapma sakın. "

Annemi aradım. Gece saat ikiye geliyordu, sor bakalım umurumda mı?

" Çiçeğim, iyi misin? "

" Bana yalan mı söyledin anne? "

" Hangi konuda? "

" Sana dedem yüzünden iftira atmışlar! Ben bunu neden şimdi öğreniyorum?"

"Kızım ııım-"