BUL BENİ

13. Düşük Riski

Mutlu hafta sonları ballarım.

İstediğiniz her şey gönlünüzce olsun...

Amin.

Keyifli okumalar...

🪷

Sabah sabah bileğimi nasıl kapıya sıkıştırdım ama. Polis evine bir girişim, oldu bir de babamı arayıp acile gelişim. O annemle konuşuyordu.

"Mosmor olmuş" dedi. Bir bileğime baktım bir de babama. "Ağlayıp duruyor." Elimi yüzüme değdirip yaş var mı diye elime baktım. "İç çekiyor yavrum." Elimi karımın üstüne koydum. Yoo! Kimden bahsediyordu Allah aşkına. Etrafta ağlayıp zırlayan kimse de yok.

"Röntgende bir şey çıkmadı" dedi doktor. "Yine de bandla saracağız, soğuk kompres yaparsın. Şişmesin."

"Teşekkür ederim."

Hemşire doktorun dediği gibi krem sürüp bileğimi sardı.

"Tamam." Telefonu kapatan babam yanıma geldi. İyiydim, onu aradım yalnızım diye. Bir ufak zonkladı ama önemli bir şey olmamıştı. Biliyordum yani.

İşimiz bitince kalktım. Deri montumu giyerken yardım etti.

"İyi misin canım?"

"Bilmiyorum ki sen söyle iyi miyim" dediğimde gülüşünü tuttu. Üçkağıtçı ya, anama duygu sömürüsü yaptı gelsin diye. Anlamadık sanki.

"Biraz abartmış olabilirim."

"Allah aşkına, bir takla atmadığın kaldı zaten."

"O da ne duruyor hâlâ orada canım, gelsin."

"Tamam baba ya, sensin en sevdalı. Ev arayacağım bugün."

"Birlikte yaparız onu da sen neden ayrıldın Cemile'nin yanından? Ben seni nasıl yalnız bırakacağım?"

"Yanıma gelirsin baba, benimle kalırsın."

"Anam olacak cadı huzur vermez. Dahası senin huzurunu da bozar. Ne yapacaksa bizi, hepimizi koyun sürüsü gibi bir arada tutuyor."

Acilden çıkmış, arabaya binmiştik.

"Sen gel benimle kal diyeceğim ama..."

"Mümkün değil."

"Cemile'nin yanındaydın aklımı kalmıyordu. Bir şey mi dediler yoksa?"

"Yok canım. Aksine gitmeyeyim diye bayağı uğraştılar ama önünde sonunda kendi evime çıkacaktım."

Biz hareket etmeden Miraç'ın arabası yanaştı kapıya hızla. Fren sesiyle bağladığım kemeri çözdüm.

"Sedye" dediğinde inmiş yanlarına koşuyordum.

"Ne oldu Miraç? Teyze!" Kolundan tuttum. Yavaşça çıkardık arabadan.

"Bebeğim..." Ağlıyor, karnını tutuyordu. Sedyeye yatırmış acile girerken bu defa panik hali çok başkaydı.

"Ne oldu Miraç?"

"Düşmüş!"

"Ne?!"

"Banyodan çıkarken takılmış düşmüş."

"Aay, eniştemi aradın mı?"

"Yok, zaman olmadı. Sen arasana, titriyorum."

Telefonumu çıkardım cebimden. Enişteme ikinci kere böyle bir haber vereceğim için tedirgindim.