Güzel ve uzun bir bölümle geldim
IYI OKUMALAR
2.Bölüm:
"Özgür"
"Hm"
"Ya uyan ama yaa"
Kahkahalar duyuyordum, bana mı aitti bu kahkahalar, "Demek ısırmak ha güzellik" sevinç çığlıkları var etrafımda o kadar çok o ana aidim ki
"Ama çiçek ekecegiz" çok tanıdık bir ses, bilindik, yakından
"En güzel çiçek sensin zaten bebegim"
Ve onu gördüm. Evimizdeyiz, huzur bulduğum evimizde... Ve odamizdayiz, birlikte uyuduğumuz, sevdiğim adamın kolları arasında saatlerce masallar şarkılar dinlediğim odamızda
Özgür var, yaz kış mevsim ne olursa olsun uyurken giymekten nefret ettigi tişörtler nedeniyle çıplak üst bedeni var, sırtında dövmeler, Altında eskimiş, ipleri kaybolmuş bir eşofman
Üstümde yatıyor, bacaklarını etrafıma sarmış, uzun parmaklarına kızıl saçlarımı dolamış yatıyor
"Yaa Özgür hadi lütfen" ve ben varım, gülümseyen, canlı beyaz tenim, ışıldayan gözlerimle aşık olduğum adamın gözlerine bakıyorum
"Tamam bebeğim sen ne istersen o" ve Özgür'ün o sesi, her zaman huzur bulduğum beni kabuslarımdan uyandıran bu ses artık sadece rüyalarıma ait
Arafta gibiyim, hem o anı yaşıyorum hemde uzaktan izleyen bir göz gibiyim... gözlerimi açıp kapattığımda ozgurun gözlerini gördüm.
Gözlerinin içi gülerdi bana bakarken, dudakları titrerdi dudaklarımı öperken
Elimi uzattım o sıcacık yanağına dokunmak için, ve her şey mahvoldu
Etrafımda ki kahkaha seslerimiz, özgürün beni sarhoş eden kokusu yok oldu, yerini iğrenç mide bulandıran hastane kokusuna ve tuhaf cihaz seslerine bıraktı "Uyanıyor galiba" duyduğum ince naif bir ses, başımda ki ağrının artmasına gerçek dünyaya biraz daha dönmemi sağladı
"Hey küçük beni duyuyor musun" ve başka bir ses, daha kalın daha yakınımdan gelen bir ses
Gözlerim zorlukla aralanmaya çalıştı ama sadece sağ gözümü hafif açabildim. Sol gözümün üstünde bir şey hissediyordum. Pamuk gibiydi ama hareketimi kısıtlıyordu
Odada ki monitör sesi değişti, başım daha çok ağrımaya başladı
"Küçük sakin ol, iyisin korkma" kimdi bu, neler oluyordu? Ölmemiş miydim? Canavar neredeydi? Beni öldürmesi gerekirdi neredeydi?
Avucumun içinde bir el hissettiğimde korkuyla geri gitmeye çalıştım ve bedenim boşlukla buluştu, sersem bedenim daha kendine gelemeden iki güçlü kol bedenimi havada yakaladı
"Sakin ol, sana zarar vermem" sağ gözümü açabildiğim kadar açıp beni tutan kişiye baktım. Konuşan o değildi, yüzü ifadesiz gözlerinde hiçbir duygu gecisi yoktu. Sadece bana bakıyordu
Bana kendimi hatırlattı
Ela gözlü adam beni yatağa yatırdığında sessizce etrafa bakındım. Odada orta yaşlı bir çift konuşan ve bana sürekli sakin olmamı söyleyen benden birkaç yaş büyük adam ve beni tutan ela gözlü adam vardı
Canavar neredeydi?
Dudaklarımı aralamaya çalıştığımda sol gözümün üstünde ki baskıyı hissettim. Ne oluyordu? Bunlar neydi? Elimi oraya götürmeye çalıştığımda bir el tarafından elim tutuldu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kızıl [Tamamlandı]
Teen FictionNe zaman başlamıştı her şey? doğduğumda öz ailemden koparılmamla mi yoksa aynı evi paylaştığım adamın baba değil bir canavar olduğunu anlamam mı? Peki ne zaman yaşamaya, nefes almaya başladım... evet evet o gelince, hayatım onunla güzelleşti ama onu...