Kızıl [Tamamlandı]

-4-

aman efendim ben yine depresif bölüm mü atmışım fjxjxk

Oy ve yorumları artıralım

IYI OKUMALAR

4

.Bölüm:

Beyaz tenim soğuktan morarana kadar buz gibi suyun içinde kaldım. Eklemlerim buz kesmişti, artık soğuğu bile hissetmiyordum. 

Zorlukla havluya Sarıldığımda hasta olan bedenim üşümenin verdiği hisle daha yorgundu

Havluyla yatağa uzandım, banyoda ıslanmış eşofmanımın kış gününde kurumasını beklemem lazımdı, gözlerim rahat yatağın verdiği hisle kapaniyordu 

"Özgür rüyama gel lütfen" gözlerim yorgunlukla kapandı 

...

"Mira" duyduğum kısık sese rağmen sessizce yatmaya devam ediyordum. Yaklaşık 20 dakika uyumuştum ama özgür rüyama gelmedigi için uyanmıştım

Bu dünyada yanımda yoktu, en azından rüyalarıma gelse olmaz mı? Biraz görsem onu, griye yakın mavi gözlerine baksam biraz

Koyu kumral saçlarını parmaklarıma geçirsem, kokusunu içime çeksem olmaz mı? 

Kolumu dürten ve hala adını bilmediğim abileri beni uyandırmaya çalışıyordu "sonunda prenses" pozitif bir enerji ile yanıma oturdu "niye üstünü değiştirmedin zaten hastasın tamamen hasta olacaksın" 

Omuz silkip doğruldum. Üstümdeki havluyu düzeltip eşofmanı baktım ama hala sırılsıklamdı

"Güzelliğim gel içerideki odadan kıyafet seçelim sonra aşağı ineriz" ona omzumun üstünden baktım "sağ ol ama istemiyorum, baban ne zaman gelir" yatağa yanına oturdum

"Babamız" dedi kelimeye büyük bir vurgu yaparak "istersen çağırırım"

"Halleder o demi?" ne dediğimi anlamaz gibi bana bakıyordu, sanırım kuralı bilmiyordu "babam her şeyi halleder" 

Başımı salladığımda gülümseyerek odadan çıktı. Birkaç dakika sonra istediğim olacaktı, özgüre kavuşacaktım.

Her şey bitecekti, son kez gökyüzüne baktım. Ne güzeldi güneş batmaya başlamıştı, etrafta o güzel akşamüstü manzarası vardı. Gökyüzünde tüm renkler görünüyordu. 

Odanın kapısı açıldığında başımı oraya çevirdim. Katilim gelmişti, gökyüzüne son kez bakıp bir kurban gibi önünde durdum. "Birtanem beni çağırmışsın" hafif başımı salladığımda gözlerinin içi güldü 

"Oğlun senin halledeceğini söyledi" kaşları hafif çatıldı, elini bana doğru uzattığında boğazımı sıkacağını, tokat atacağını düşündüm. Ama o elini nazikçe sargılı çirkin yüzüme yasladı "hallederim tabi" başparmağı narince yanağımı okşadı.

"Özgür Görüyorsun demi? Sonunda geleceğim" kalbimde korku dolu bir sızı oluşsa da önemsemedim, ölümden korkmamalıydım hele ki ona kavuşacaksam

Çok canım yanar mıydı ki? Kızmazdı bana demi? Yanına gelmek için uğraştım diye küser miydi? Küsmesin

Derin bir nefes alıp katilimin gözlerine baktım. Yapmalıydım, ondan beni erken öldürmesini istemeliydim. Ama yapamadım. O gözlerime bir baba şefkati ile bakarken yapamadım 

Sanırım içimde ki küçük kız çocuğu birazcık bu güzel anı yaşamak istedi

Babası tarafından sevilen kız olmak istedi 

"Söyle bakalım ne istiyormuş benim güzelimin canı" titrek bir nefes aldım. Keşke o da canavar gibi tokat atsaydı

"H-hiç" bakışlarımı kaçırdığımda hafif güldüğünü işittim. "Pekala güzelim o zaman gel yemeğe inelim" başımı usulca salladım

"Özür dilerim özgür, sadece biraz daha lütfen" hissettiğim öfke beni daha hızlı tüketmeye başladı. kafamın içindeki o binlerce ses çığlıklarını arttırdı.

"Ama önce üstünü değiştir, bak daha çok hasta olursun canın yanar hadi güzelim" ıslak kıyafetime baktım. "Kurumadı" 

Sesim bir çocuktan farksız çıkmıştı. "Kurumasın hem o sıcak tutmaz ki, annen sana bir sürü giysi aldı şimdilik onları giy sonra yeni alırız" 

İstemiyordum, karısının güzel kıyafetler aldığını biliyordum ama o güzel kıyafetleri kendi pis bedenimle kirletmek istemiyordum 

Katilim yine de beni nazikçe içeri götürdü. Bana kalın bir pijama takımı çıkardı " bunları giy gel çiçeğim" gülümseyerek yanımdan ayrıldığında ürkekçe kıyafetlere dokundum. 

Çok güzeldi, yumuşacıktı. Kirlenmeyi hak etmiyordu 

Kıyafetten özür dileyerek üstümü değiştirdim. Odada ki büyük boy aynasına baktığımda üstümdeki pijama takımı çok bol olmuştu, resmen içinde kaybolmuştum. Zayıf lanetli kızıl saçlarım omuzlarımdan dökülüyordu. Yüzümün ortasında kocaman bir yara ve sargı vardı. 

"lanetli, senin bu saçların lanetli

"Çekil gözümün önünden iğrenç suratını görmek istemiyorum"

Babamın sesi kafamda yankılandığında bedenim acıyla kasıldı.

"Yemek yiyorum burada senin morluklarini görmek zorunda degilim"

"İğrençsin"

"Midemi bulandırıyorsun"

Yanaklarım ıslandığında ağladığımı fark ettim. Aşağı inemezdim, belki uyursam gelmezler

Hem belki katilim beni uyurken öldürür böylece o aptal küçük kız çocuğu baba hasretine yenik düşmez 

Yumuşak yatağa uzandım. Koridorda adım sesleri gelene kadar ağladım, ışık ve adım seslerini ne zaman duysam gozumu kapatıp uyuyor numarası yaptım 

Ama saniyeler içinde yorgun ve hasta bedenim uykuya yenik düştü

SON

En sevdiğiniz karakter?

Sizce bizi nasıl sahneler bekliyor?

Diğer bölüm aile üyelerinden birinin ağzından yazacağım, sizce kim olsun?

Mehmet bey (babasi)?

Adini hala bilmediğimiz abi???

Laren?