Ne zaman başlamıştı her şey? doğduğumda öz ailemden koparılmamla mi yoksa aynı evi paylaştığım adamın baba değil bir canavar olduğunu anlamam mı? Peki ne zaman yaşamaya, nefes almaya başladım... evet evet o gelince, hayatım onunla güzelleşti ama onu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İYİ OKUMALAR
Özgür'ün Anlatımıyla;
dakikalar içinde laren'in nefesi düzene girmişti, uyuduğunu anlayınca üstünü örtmeye çalıştım ama omzumdaki yanık yarası yüzünden canım yandı. sanki ü bağlarım koptu
"dur dur" laren'in abisi yardım edip yerine oturduğunda ona baktım, izlediğim görüntülere göre aralarında laren'e en bağlı olan oydu, gerçi bunu gözlerinde bile görebiliyodum. "ona sahip çıktığın için sağ ol" bakışlarını laren'den çekip bana baktı "o benim kardeşim" Laren'e karşı şefkatle bakan yamaç diğer herkese karşı ruhsuzdu
"siz larenle kaç yıldır" sinirle elleri yumruk olmuş söylemek istemiyor gibiydi, sırf onu sinir etmek için bıyık altından güldüm. "3-4 yıldır falan" gözlerinde saf siniri gördüm denebilir, bu gülmemi daha çok arttırdı. "gülme lan, yaralısın bir de vuramıyorum. neyse sen bir iyileş"
Laren'in sonunda gerçek bir ailesi vardı. onu korumak isteyen abileri vardı. benimse tek ailem laren'di.
annem doğduğum günden beri hayatımı cehenneme çevirmek için uğraşıyordu. babam ise beni ondan koruyabildiği kadar korumuştu ama kaybetmiştik birbirimizi
laren irkilerek bana sokulduğunda kollarımı beline doladım. yanağından öptüm yavaş yavaş sakinleşse de boynuma dolanan elleri hala kaskatıydı. beline doladığım elim sırtını yavaş yavaş sıvazlıyordu. söz konusu laren olunca tüm dünyam duruyordu.
"laren çok yaralı" abisinin sesiyle ona baktım. laren hakkında ne kadar şey biliyorlar bilmiyorum ama laren'in yaralı olduğunu anlamaları iyi, ona göre davranılardı. "eski babası onu mahvetti"
biliyorum anlamında başını salladı "biz onu ilk bulduğumuzda dövüyordu" öfkeyle ellerim kaskatı kesildi. sol elim öfkeyle yumruk olmuştu. benden sonra o adamın larenimin canını yaktığını biliyordum. "yüzünde ki iz, çok ciddi bir yaraydı. ama geçti"
laren'i ilk gördüğüm anda fark etmiştim. yara izi çok belli olmasa da onun her bir zerresini ezberlediğim için hemen fark etmşitim.
"neyse siz dinlenin, bende size kıyafet getireyim" başımı salladım. odadan çıktığında laren'imi izledim. "benim güzel sevgilim" yavaşça yanağından öptüm. "bir daha asla sana zarar vermelerine izin vermeyeceğim"
zayıf olan sevgilim ayrı kaldığımız günden beri öyle zayıflamıştı ki, yüzü çökmüştü resmen, beyaz olan teni iyice beyazlamıştı, gözlerinin rengi soluktu.
laren birkaç dakika sonra irkilerek uyandığında kaçmasına izin vermedim "sakinleş" gözleri korkuyla beni buldu. kabus görmüştü, tek bir bakışından ne demek istediğini anlayabiliyordum.
nefesi biraz sonra düzene girdiğinde başını boynuma gömdü. derin nefesler aldığında yavaş hareketlerle kızıl saçlarını okşadım. "ne gördü benim güzel sevgilim" başını kaldırıp masum bir çocuk gibi bana bakmıştı.
onun bu masum hallerine aşıktım, çocuk gibi oluşuna aşıktım
"özgür özür dilerim" kaşlarım anlamamazlıkla çatılmıştı "ne için" aşık olduğum maviye yakın yeşil gözleri buğulandığında kalbimde bir yangın oluştu
"seni öldürdüğüm için özür dilerim"
"dileme"
"ama seni öldürdüm, öldürmek istememiştim. özür dilerim" gözlerinden akan yaşlar hastane tişörtüme damlamaya başladı.
"öldürmedin" biraz daha ona yaklaştığımda dudaklarımızın arasında ki mesafe azaldı, dudakları dudaklarıma değiyordu aldığı sık nefesleri dudaklarımda hissediyordum
"özür dilerim"
biraz daha yaklaştığımda dudaklarımızın arasındaki mesafeyi tamamen kapattım. sanki bu zamana kadar aldığım nefesler gerçek nefes değilmiş gibi hissediyordum
Saniyeler içinde dudaklarımız ayrıldı, "bir daha asla kendini suçlama" öpüşüm onda da aynı hisleri bırakmış olmalı ki mest olmuş şekilde bana bakmaya başladı. "tamam mı bebeğim" kendinden geçmiştecesine başını salladı. hafif güldüğümde tekrar dudağından öptüm.
daha sıkı sarıldığımda umduğum tek şey içinde ki vicdan azabının biraz daha geçmiş olmasıydı,
laren'in Anlatımıyla;
Gözlerimi araladığımda hissettiğim soğukluk ile bedenim ürperdi, etrafıma baktım. burası hastane değildi, neredeydim ben
![Kızıl [Tamamlandı]](https://img.wattpad.com/cover/353979840-64-k760943.jpg)