Kızıl [Tamamlandı]

-8-

IYI OKUMALAR

"Seni çok seviyorum kızılım" boynumdan öpen sevgilim gülümsememe neden oluyordu  "Ne kadar çok" gülerek çenemden öptü, çıplak bedenini daha çok bedenime yasladı.

Bu anımızı hatırlıyordum, birlikte eğlenceli bir konserden sonra renkli güzel evimizde yatakta yatıyorduk

"Bu dünyada ki her şeyden cok" dudağımdan sertçe öptüğünde elimi saçlarına atmıştım. Onun güzel dudaklarını kendi dudaklarıma daha çok bastırmıştım

"Bir yıl sonra bugün karım olacaksın kızılım" gülerek ondan ayrıldım. "Bilemem, son anda vazgecebilirim" tüm bunların şaka olduğunu ikimizde biliyorduk

Ben ondan ölsem vazgeçmezdim ki, ozgur de benim oyunuma katılmıştı. "Demek öyle küçük kizil" güzel kahkasını atarak beni gidiklamaya başladığında cennet evimizde ikimizin kahkahaları yankılandı

Gözlerimi açtığımda etrafıma baktım. rüyaydı, zihnimin bana yeni bir oyunu olmuştu

"Kızım günaydın" sese döndüm. Gülümseyerek bana bakıyordu. Özgür'ü istiyordum. Gözlerim dolduğunda başımı eğdim.

"Güzelim ne oldu" o yanağımı okşadığında, omuz silktigimde yavaşça dogruldu. Sırtını yatak başlığına yasladığında beni kucağına çekti ve saçlarımı yavaşça okşamaya başladı 

"Babalar başka ne yapar söyleyeyim mi?" Onun yanında kendimi çok güvende hissediyordum. Aynı Özgürle olduğumda hissettiğim gibi

Usulca başımı salladığımda özgürü özlemenin hissi gözümden yaşlar akmasına neden oldu. "Küçük kızları ne anlatmak isterse dinler, onlarla ilgilenirler" dudaklarım acıyla titrediğinde ona baktım. "B-ben"

Kelimeler sanki dudaklarımdan istemsizce dökülüyordu, "ben bilerek yapmadım" beni dinleyerek saçlarımı oksamaya devam etti

"Bilerek olmadı" 

"Ne bilerek olmadı bebeğim"

Gözümden akan yaşlar arttı. Özgür'ün kanlar içinde yatan bedeni gözümün önüne gelmişti, elimde ki bıçak ve yerde ki kanlar

"Söyleyebilirsin birtanem, seni asla suçlamam" gerçeklerle sertçe yutkundum. "Ben onu öldürdüm" saçlarımda dolanan elleri durdu bedeni kaskatı kesildi.

Anlamıştım, bakışlarından her şeyi anlamıştım. Benden korkuyordu. "B-beni şikayet edebilirsin sorun degil" Yavaşça kucağından kalktım. Yanımızda yatan Yamaç'ın bedeninin üstünden atlayarak kapıya yürüdüm. "Dur laren"

Mehmet bey hızla yanıma gelip kollarını bedenime dolayarak beni göğsüne çekti. "Senden vazgeçmem güzelim, ne yaparsan yap sen benim güzel kızımsın"

Kalbim heyecanla çarptı. İlk defa birisi bana inanıyordu. "A-ama ben onu öldürdüm." Başını hayır anlamında sallayarak saçlarımdan öptü "bilerek yapmadın, sen kendin söyledin"

Dudaklarımdan bir hıçkırık firar etti. "C-canavar beni dövdü" küçük bir çocuğun babasına sığınması gibi sığındım bana sarılan adama

"K-katilsin sen dedi bana" birlikte yere oturduğumuzda beni daha çok kendine çekti elleri sırtımda dolaşarak beni rahatlatmaya çalışıyordu

"Yalancı o adam, sana yalan söyledi" burnumu çekerek ona daha çok sokuldum. Bilerek yapmamıştım, ölmesini istemedim