hayat karmaşası (severus snape~ Devam Ediyor)

karanlık lord

Sol tarafımda duran masaya baktım. En başta lord voldemort uzun masanın yanlarında ise ölüm yiyenler oturuyordu. Severus'a fısıldadım.

"Birşey de severus."
"Yapmadım de, seni hala seviyorum de."
"Mecburdum de."
"Konuşsana!"

Zihnime fısıldayan bir ses duydum.

"Seni hala seviyorum helen ama mecburdum anlıyormusun? Seni ve aileni korumak istedim."

Ses susmuştu, gözlerim doluyordu ama burda ağlamak yapmak isteyeceğim son şeydi.

Voldemort yerinden kalktı ve bana doğru yürümeye başladı.

"Vay vay... Ne kadar büyümüşsün sevgili kız kardeşim."

Bunu bastırarak söylemişti.

"Ne istiyorsun?"

Önüme geldi ve durdu. Severus başıyla bir işaret yaptı. Severus gidip masadaki ölüm yiyenlerin arasına oturdu.

"Bunu bildiğini sanıyorum."

"Ölsemde buraya katılmayacağım!"

"Bu kadar emin olma."
"Getirin!"

3 ölüm yiyen ayağa kalktı ve arka kapıdan çıktılar. Az sonra her birinin elinde 1 kişi vardı ve yüzleri maskeyle kapatılmıştı.

"Kim bunlar!?"

Voldemort eliyle işaret verdi. Hepsinin yüzündeki maskeyi çıkarttılar.

"Sirius, harry remus...."

"Aşağlık herif! Bırak onları!!"

"Tek bir şartla."

Asamı ona doğrulttum.

"Onları bırak yoksa kendi ellerimle alırım canını!"

"Cık cık... abilere asa doğrultulmaz yoksa başka birileri ailene asa doğrultabilir."

Ölüm yiyenler asalarını sirius, harry ve remus'un boğazına dayadı. Bende asamı indirdim, ama hala elimdeydi.

"Seninle bir anlaşma yapalım sevgili kardeşim."

"Ne istiyorsun!?"

"Bize katılmanı."

"Neden böyle birşey yapayım!?"

"Aileni çok sevdiğini biliyorum, eğer kabul etmezsen o çok sevdiğin aileni birdaha göremezsin!"
"Sana 5 dakika süre!"

Gözümden bir damla yaş geldi. Bir seçim yapmak zorundaydım, ya ailem ölücekti yada kendi hayatımı mahvedicektim. Onun ne kadar güçlü olduğunu biliyordum, ona şuan burda kafa tutarsam bu hem benim hemde ailemin hayatına mâl olucaktı. Geride bıraktıklarımız bizim için çok üzülecekti. Belkide hayatları boyunca bunu unutamayacaklardı. Severus'a kızgın değildim. Ne yapabiilirdiki, kim bilir neler söyleyip ikna etmişlerdi. Çok zordu bu karar ama babama revir'de dediklerimi hatırladım. Ne olursa olsun sizi koruyacağım, artık koruma sırası bende. Artık Kararım kesindi.

"Süren doldu."

Hızlanan Nefesimi kontrol altında tutmak için derin bir nefes aldım.

"Kabul ediyorum...."

"Harik-"

"Ama bir şartla!"

"Söyle"

"Benim karanlık tarafta olduğumu kimse bilmeyecek, onlarda burdan çıktığı anda herşeyi unutacaklar!"

"Hayır!! Helen yapma!" Diye sirius bağırıyordu. Ama artık çok geçti, herşey için...

Voldemort sinsi bir şekilde gülümsedi.