hayat karmaşası (severus snape~ Devam Ediyor)

işkence

Lucius acı ile bağırarak yere düştü. Asamı hareket ettirerek dahada bağırmasını sağlıyordum. En sonunda büyüyü durdurdum. Lucius yerde iki büklüm kaldı.

"Kalk ayağa seninle daha işim bitmedi!"

Kalkmaya yeltenmedi bile.

"Çık dışarı! Gözüm görmesin seni!"

Karnını tutup ayağa kalktı.

"Bana ginny weasly'i getir!"

Hiçbirşey demeden çıktı. Bu ona iyi bir ders olmuştur sanırım. Bir daha karşısında kimin olduğunu unutmaz.
Arkamı döndüm. Duvarda asılı birkaç mızrak vardı. Onlara doğru ilerledim. Bir tanesini elime aldım. Sanırım en parlak mızrağı seçmiştim. Onunla kendimce oynarken boşta kalan elim duvara yani bir mızrağa çarptı. Kolumda derin bir acı hissettim. O acı ile bağırırken koluma baktım. Bileğimden başlayan derin bir yarık vardı. Çok acıyordu. Arkamda bir ses duydum.

"Leydim."

"Sonra."

"Bilmeniz gerek."

Elinde bir gelecek postası vardı.

"Odama bırak."

Başıyla onaylayıp gitti. Bende hemen kara göle cisimlendim. Kolumun acısı giderek artıyordu. Çok fazla kan akıyordu. Zindan karanlık olduğu için bunu fark etmemiştim. Hogwarts kapısına geldim. Hermione'yi görmemle bayılmam bir oldu...

********************
Kolumda bir acı ile gözlerimi açtım. Bir yatakta yatıyordum. Yanımda severus vardı ve elindeyse iğne.
Koluma baktım. Onu dikiyordu. Yarim saniye sonra acıyı hissetmeye başladım. Ağzımdan küçük bir çığlık cıktı.

"Neredeyse bitti."

Kesildiğindede aynı acıyı hissediyordum. Diğer elimle çarşafı sıktım.

"Bu son."

Son dikişi attı. Soğuk iğnenin içimden geçtiğini hissettim. Severus ipi kesince derin bir nefes aldım.

"Ne yaptın kendide?"

"Ben yapmadım sev!"

"Ne oldu o zaman?"

"Ah! Bu kolumun acısı geçmeyecek mi?"

"Bir iksir hazırlarım sende olanları anlat."

Severus masanın başına geçti. Kitabı açtı ve kazana birşeyler dökmeye başladı.

"Ee?"

"Ee si şu, zindana inmiştim. Duvarda mızraklar vardı, bende birini aldım elime. Diğer elim duvardaki mızrağa çarptı. Sonuç bu.."

"Zindanda ne işin vardı? Lord ile konuşmaya gitmedinmi?"

"Boşver-"

"Seni bu hale birimi getirdi?"

"Hayır dediğim gibi oldu."

"O zaman anlat bana?"

"Ben.."

Yanıma geldi ve yatağa oturdu.

"Bana herşeyi anlatabilirsin."

"Ben.. korkuyorum."

"Neden?"

"Bana olan bakış açının değişmesinden.."

"Meleğim.. Sen ne yaparsan yap ne dersen de, ben seni hep sevicem ve hiç şüphe duymayacağım.."

"Tamam.. lucius'a işkence uyguladım ve o yüzden zindana indim."

"Hak etmiştir o zaman.. leydim."

"Ay hayır ya! Bana öyle deme, en azından sen deme."