DENEK (Tamamlandı)

1.4

Heyy millet!
Özledim sizi
Bölümü işte yazdım ki gecikmesin çok beklemeyin, senaryoyu anlayın, şuan belli bir kitle yok fakat eski hesabımda kitlem vardı sadece sen (2 seri) o kitlenin bildiği bir kitaptı.
Fakat biliyorum ki buradada kuracağım, sağlam bir senaryoyla geldim, ve devam edeceğim sizi seviyorum oy ve yorum eksik etmeyiin ❤️🥰
Bilgilendirme
Düzenlenecektir
İyi okumalar

Bir odada 4 kişi kalmak inanılmaz sinir bozucuydu, kimin ne olduğu belli değildi, heleki en büyükleri benken bu toplu kalma olayı can sıkıyordu, fakat anladığım kadarıyla sevimli bir gruptu, hepsinin yaş aralığı 19,20 arasında seğiriyordu.

Yatağa yatıp tavanı dikizlemeye başladım, düşünüyordum, annem bana bir anne olabilseydi ne olacağını, sahiden mutlu büyüseydim ne değişmiş olurdu? Şimdi evimdeki sıcak yatağımda yatıyor mu olurdum? yoksa anne babamın yanında sohbet ederek çay mı içiyor olurdum? Veyahut başımı annemin dizine koymuş ondan teselli alıyor olurdum belki? Hepsi bilinç altımda yatan yarım kalmışlıklardan ibaretti...

Annem beni sevmemişti işte, sevdirememiştim, hep benim bi hata olduğumu söyleyip dururdu, sürekli bağırırdı, döverdi, istemez miydim anneme sarılmak? anne şefkati almak? Kim istemez ki amına koyayım.

Dürtülmem ile ağladığımı yeni fark etmiştim, yaşlar yanaklarımla beraberinde giydiğim yakalı tişörtüde batırmıştı "Yemeğe gelmiyor musun?" Bu benden sonraki en büyüktü, aralarında 1 yaş bile olsa olgun duruyordu diğerlerinden "Gelmek zorunlu mu?" Bunu söylerken bile bıkkınca ayağa kalkıyordum, çünkü büyük ihtimalle zorundaydı. "Aslında hayır, fakat yeni geldin bölüm şefin kontrol eder seni, alıştığın zaman çerçevesinde gerek yok ama aç kalırsın, ben gelmeni tavsiye ediyorum." başımı aşağı yukarı sallayıp peşine takıldım.

Yemek için yemekhaneye geçmiş ve yemekleri almıştık, sandığımın aksine yemekler güzeldi, tabi içinde zehir yoksa!
"Peki sen neden burdasın, gönüllü mü geldin?" kız ağzındaki lokmayı yutup konuşmaya başladı "Evet, ailem öldü, burasıda böyle bir teklif verdi, bende kabul ettim, 7 aydır burdayım kötü olduğunu söyleyemem, şimdiden dişli bir dövüşçüyüm, sende alışsan iyi edersin." buna sinirle güldüm "Alışmama gerek yok, gideceğim buradan." yüzündeki gülümseme soldu, sinirlenmiş miydi? "Burdan gidebileceğini mi sanıyorsun? Sorun çıkarırsan ceza alırsın, canını çok yakarlar sakın kaçmaya çalışma, Aklını kullan." oflayarak yarım kalmış yemeğimi kaldırdım ve masadan kalkarak odaya çıktım, kaçamazsınmış, kaçacağım, ve bunu herkes görecek.

Yatağıma yatıp uyuklamaya başlamıştım, fakat unuttuğum bir şey vardı "Kalk hadi, dövüş eğitimi alacaksın." Vedatın sesi kulaklarıma dolunca sinirle üstüne atlamak istedim, çok yorulmuştum, herşeyden, dinlenmeme bile izin yoktu.

Ayağa kalkıp Vedatın peşine takıldım, bir süre ilerledikten sonra bir asansöre binip öylece duruyorduk, Vedat yine susamamıştı ve inene kadar sahayı anlatıp durdu. Bıkkınlıkla nefes verip gözlerimi kapattım. Kes artık!

Vedatın asansör boyunca bahsettiği sahaya gelmiştik, kocamandı, normal futbol sahasından 5,6 tane katlamış gibiydi, yerler sahte çimen ve plastik parçaları ile doldurulmuştu, "Bak şu kısımda ok eğitimleri var." parmağını sağa doğru salladı, ok atanlar, oklar ve hedefleri "şurada boks eğitimi." boks eldivenleri ve kaskları asılmıştı, hatta tepeye birde boks torbası konmuştu, erkekten fazla kız bulunuyordu? "Ve şurası acemi eğitim yeri, yani senin eğitim alacağın kısım."

O tarafa doğru yürümeye başlamıştık, burası boştu? Ne ok ne dart, ne boks torbası vardı, ne yapacaktık burada?
Koca alanda karşıma geçip diklendi "Saldır." anlamadım? Saldır nedir tam olarak? Köpek mi eğitiyordu bu ibine? "Köpek mi eğitiyorsun lan sen? götveren." sinirden kuduruyordum Alex'in yanı daha az sıkıcıydı, burası hem sinir bozucu hem sıkıcı.