အေဆာက္အအံုႀကီးရွိသည့္ ဝန္းထဲ၌ ကားေတြက အမ်ိဳးအစားအစံုပင္။လူကံုထန္အသိုင္းအဝိုင္းက ကားေတြဆိုလည္းမမွား။ထိုကားေတြထဲမွ မနက္ကစီးခဲ့သည့္ကားအျဖဴေလးကို ျမင္တာေၾကာင့္ ေတဇာေရာက္ေနၿပီဆိုတာကို သိလိုက္ရသည္။အေဆာက္အအံုထဲကို ဝင္သည္၊ထြက္သည္နဲ႔မို႔ လူေတြက ခပ္ရႈပ္ရႈပ္ပင္။
"အနီ တို႔သြားမယ္ေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့"
ထြက္သြားသည့္ ျမရဲ႕ေက်ာျပင္ကေလးေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္အထိ ေငးမိျပန္ေတာ့ ရင္ခုန္ရျပန္သည္။ျမနဲ႔ပတ္သက္အမ်ွ ျဖစ္တည္မႈတိုင္းက နီ႔အတြက္ ရင္ခုန္စရာအပိုင္းအစေလးေတြပင္။
အေဆာက္အအံုတြင္း၌ စီးပြားေရးနယ္ပယ္ကလူေတြအျပည့္ပင္။ေလ်ွာက္လွမ္းလာတဲ့ ျမေရွ႕ကို မတ္တပ္ရပ္လာသူေၾကာင့္ သတိလက္လြတ္လန္႔မိျပန္သည္။
"ျမ လာေလ ဒီမွာထိုင္ ပြဲေတာင္စေတာ့မွာ"
"ရပါတယ္ ကြၽန္မ ဟိုဘက္မွာထိုင္လိုက္မယ္"
သူစိမ္းေယာက္်ားတစ္ေယာက္ရဲ႕ေဘးမွာ ထိုင္ဖို႔အထိ ျမသည္သတၱိမရွိ။ျမဆိုသည့္မိန္းမဟာ သိကၡာတရားကို သိပ္ကိုတန္ဖိုးထားသည့္မိန္းမပင္။
"လာပါျမရယ္ ဒီဘက္ဆိုေတာ့ ကိုယ္လည္းရွိတာေပါ့"
"ရတယ္ ကြၽန္မဟိုဘက္မွာထိုင္လည္းအဆင္ေျပတယ္ ကိုရာဇာေက်ာ္"
"မျငင္းပါနဲ႔ ျမရာ လာပါ"
ေလလံပြဲစတင္ေတာ့မည္ဆိုသည့္ အသံေၾကာင့္ ျငင္းခ်ိန္ပင္ျမမွာမရွိေတာ့ပဲ ထိုေနရာမွာသာ ထိုင္လိုက္ေလသည္။သို႔ေသာ္လည္း ျမသည္ ထိုသူနဲ႔ နွစ္ခံုျခားမွာသာ ခပ္ခြာခြာထိုင္သည္။ျမဆိုတဲ့မိန္းမက အဲ့သလိုမိန္းမဆိုတာ ဦးရာဇာေက်ာ္ တကယ္ပဲ မသိေလသလား။
"မၾကာမီအခ်ိန္အတြင္းမွာ ေလလံပြဲၿပီး စတင္ပါတယ္ေတာ့မယ္ခင္ဗ်ာ"
ခပ္ၾသၾသအမ်ိဳးသားရဲ႕အသံေၾကာင့္ ပြဲရွိလူအားလံုးရဲ႕အသံက တိတ္ဆိတ္လို႔ေနသည္။စိတ္လႈပ္ရွားေနသည့္ ျမရဲ႕ ရင္ခုန္နႈန္းက ျမန္ဆန္လို႔ေနသည္။ခဏက ေအာ္ေျပာသည့္သူက ဗီနိုင္းေလးတစ္ခုကို တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕နဲ႔ ျဖန္႔ျပလ်က္...
