Slytherin Prensesi

46. Bölüm - Ateşle Oynayacaksan Doğru Yapsan İyi Olur

29 Nisan 1978 - Cumartesi

Nisan yağmurları hız kesmeden devam ediyordu ama bütün Hogwarts, maç için Quidditch sahasındaydı. Yağmur, oyuncuların ve tribünlerin moralini bozmuyordu. Tam aksine, maçın çetin ve zorlu bir mücadele olacağına dair heyecanı artırıyordu. Havanın zorluluğunun yanı sıra iki tarafın arasındaki çekişmede fazlasıyla oyuna sirayet ediyordu.

Sirius bir sayı daha yaptığında Gryffindor evinden sevinç nidaları yükseldi. Gözleri yine Alice'in olduğu yere döndü, ardından sevincini yaşamak için takım arkadaşlarına yöneldi.

Süzülen yağmur damlaları, ışıltılı bir şekilde parlıyor, üstlerinden hızla akıp gidiyordu. Gryffindor takımı sanki güneşli bir havada oynuyor kadar rahattı.

Sirius, Ruby ve Eddie kıvraktı. Hava koşullarına rağmen, onlar sahanın hakimiydi. Sirius, Quaffle'ı rakiplerinin halkasına defalarca sokarak takımına puanlar kazandırıyordu. Her skor sonrası Gryffindor evinden sevinç çığlıkları yankılanıyordu. Diğerlerininde onlardan aşağı kalır yanı yoktu.

Oyun başlar başlamaz Quaffle'ı alan erkek arkadaşının manevraları ve hızını takdir ediyor, içten içe gururlanıyordu.

Ancak, bu skorların Ravenclaw evinden hoşgörülü bir tepki almadığını fark etmek zor değildi.

Sayı hızla geldiğinde kendi evinden bir küfür döküldü.

Jayleen, çetin bir ifadeyle maçı izliyor ve Gryffindor'un Ravenclaw'ı mağlup ettiği her an, cılız bir küfür savuruyordu. "Ravenclaw'ın en rezil oyunu olabilir." kollarını göğsünde bağlamış, tüm dikkati sahadaydı.

"Gryffindor ezip geçeceğiz derken haklılarmış." Regulus ve Rabastan pür dikkatti. "Yerlerinde olsam oyunu bırakırdım."

Diğer Slytherin öğrencileri de bir hayli sinirliydiler, çünkü onların gözünde Ravenclaw'ın bu kadar başarısız olması, Slytherin için daha fazla kayıp anlamına geliyordu.

"O kadar aptal değiller." Adrian dürbününü indirdi. "Lawrence daha kıvrak oynuyor. Açığını yakalamak zor olacak."

Jayleen dudaklarını büzerek geriye kaptanlarına döndü. "Ciddi misin Adrian? Ravenclaw beş kez kaleye yaklaşabildi ve beşi gol oldu!"

"Sadece yaklaşmalarına izin vermiyorlar." Walden onu destekledi. "Taktikleri çok  iyi işliyor gibi görünüyor."

Quaffle elinde olan Ravenclaw'ın kaptanı Raphael, tribünlerinin önünden uçarken, göz ucuyla kendisine baktığının farkındaydı Alice. Olanlardan dolayı ondan nefret ettiği açıktı ve bunu gizleme gereği duymuyordu bile. Alice, onun düşmanca bakışlarına alışkındı ama bu gülümseme işleri daha da kişisel hale getiriyordu.

Onun bu dikkat dağınıklığından yararlanan Sirius topu onun kolunun altından çok rahat bir şekilde aldı.Ve yeniden Ravenclaw halkasına doğru uçtu.

"Aferin Alice!" Leonardo alayla mırıldandı. "Sayende-" top orta dilekten geçti "bir sayı daha aldılar."

"Sessiz bir şekilde oturuyorum farkında mısın?"

"Shacklebolt'un dikkatini de baban dağıttı zaten." Rodolphus'un boşboğazlığına bütün hepsi dönüp baktı. Ve hızlı başlayan oyunun dönüşünü göremediler. Estrada Ravenclaw'ın altıncı sayısını yaptı.

"Boşver." Narcissa, Alice'in koluna dokundu ve dikkatini dağıttı. "Snitch'i görüyor musun?" gözlerini sahaya çevirdi ama hava öyle griydi ki, altın parıltısını görmemek olmazdı. Yine de minik hınzır görünmüyordu.

"Hayır."

"Çok uzatmasalar, donuyorum!" Jane söylendi. "Off!"

"Bitmesi yakındır." Barty yaslandığı korkuluklardan geriye döndü. "Potter yakalayacak ve Shacklebolt tüm gece yatağında zırlayacak." keyifle sırıttı.