My Jealous Bully (Completed)

Chapter 33

Regan's POV

Hindi ko namalayang nabasag ko na pala ang bote sa kamay ko. Gumawa iyon ng malakas na ingay gawi sa pagkalaglag sa sahig. Pansin ko ang pagtulo ng kung anong bagay sa kamay ko pero nanatili kina Khael ang tingin ko.

He... he kiss my girl.

He said that he still love her ex but what's this shit?! Hindi ako papayag na lolokohin niya si Amber. He's a fvcking liar when he uphold to control herself when she created feelings.

Agad akong tumalikod ng tumingin sa pwesto ko si Amber. Padabog kong binato ang pirasong bote sa kamay ko at naglakad papunta sa guess room.

"S-sir... ayos lang po ba kayo?" sambit ng maid.

"Regan, what... omygad? what happened to you?" tanong ni Fethima at hinawakan ang braso ko pero tinabig ko lang siya.

"I can help you—"

"Let me this." inis kong sabi ng harapin ko siya. Tipid naman siyang tumango.

I closed the door and get some towel to wiped the flowing blood in my hand. Hindi naman naging malalim yon kaya tumigil na ang pagdaloy. Tinapon ko sa kung saan ang towel bago lumabas. Lalapit na sana si Fethima sakin pero hindi ko siya pinansin. Bumaba ako at nahagilap si Amber na nakikipagsayawan sa ibang lalaki.

Hindi ko namalayang nakalapit na pala ako sa pwesto nila at isang dangkal nalang maabot ko na siya. Bigla nalang siyang nabunggo ng kung sino kaya tuloy tuloy siyang bumagsak. Naging alerto naman ako at sinalo siya, bumagsak siya sa dibdib ko. Hinawakan ko ang bewang niya at napakapit naman siya sa balikat ko para makabalanse ng maayos.

Hell, she's tipsy.

I smiled a little when i saw her, wearing the gown i gave.

"R-regan..." i heard her whispered. Her tears started to shed.

"G-gusto kong malaman y-yong totoo, m-may gusto kaba talaga sakin?"

No words come out in my mouth when he asked it. I'm like an cactus in midst of desert and just stared at her eyes. My knee weaken when i saw her sacrificing her tears.

"P-para na akong tanga. N-nasasaktan ako, naiinis, n-nagagalit."

Parang umurong ang dila ko na sabihin ang dapat kong sabihin sa kanya."You're..." you're important in my life. "...you're just important in part of me."

Damn it! i can't even say it, directly.

Lalong lumakas ang paghikbi niya kaya mahigpit ko siyang niyakap. "Please, bide for a while. After i fix this i'll explain to you everything."

"H-hindi na." she tried to remove my arm but i tighten up. "B-bitawan moko."

"Please... don't." i whispered and leaned my head to her shoulder. "Don't leave me."

"Pakiusap, ayoko ng gulo. Pagod na akong makipag-away kay Fethima. Please lang."

"You're drunk. You're driving me away." i hug her tighten and my tears, started to shed in alibility of none.

"U-uuwi na ako. Please, let me."

Dahan dahan akong kumawala at walang buhay siyang tinignan. I can't deter her, if that would be the way for her to get better, i'll grant it.

"I'll drive you." i volunteer and looked away when she notice my eyes.

"Wag na. Kaya ko sarili ko." malamig niyang anas bago ako talikuran. Bagsak ang balikat kong naglakad papunta sa liquor counter. I almost entrain for quarrel because of suffocation.