World Of Rich: One Step Closer

BOOK ONE ENDED

Tahimik ang lahat habang hinihintay si Elaine na muling mag-salita. Naka-titig sa kanya ang apat na lalakeng naka-kunot ang mga noo habang malalim na nag-iisip.

Samantala, si Dane ay patuloy na hinahaplos ang likod ng nobya na nanginginig parin.

Umangat ang ulo ni Elaine galing sa pagkaka-subsub sa dibdib ni Dane. She then look at the man kneeling on the ground. Kanina, nung magising siya, nabanggit ng mga katulong sa villa na kausap ni Dane at ng lolo ng binata ang mga taong nagpa-kidnap sa kanya.

"Are you the one who kidnapped me last night?" Tanong ni Elaine.

Napa-yuko ang dalawang lalake sa harapan niya.
An automatic reaction from the guilty person.
Lalong nanginig si Elaine. But this time, naging matalim ang kanyang pamamaraan ng tingin.

"Don't you know, that you kidnapped your own daughter, and almost raped your own sister?" Malamig pa sa yelo ang boses na naging pahayag ni Elaine.

Napa-angat ng ulo ang dalawang lalake na naka-yuko. Ang ama ni Dwine na kanina ay puno ng pag-tataka ay unti-unting namutla at nanginig habang naka-titig sa kanya.

"Yes. I'm the daughter who was born without a father. And what worse, I even ended up with the family that I thought was mine. Sa kasamaang palad, nang mapatunayan na hindi ako ang anak nila, I've been kicked out of the house. I wish to see my real father since my real mother died. Pero hindi ko inakala na ang totoong ama ko pa pala ang muntik nang maging dahilan nang tuluyan kong pagka-sira."

"You.. I don't want want to be your daughter. And I don't want to be a sister to the man who touched my naked body." Pagka-sabi nya nun, hinarap niya si Dane.

"I'm sorry, my real father killed your parents, I know it was painful." Tumayo si Elaine sa harapan ni Dane at ng Lolo nito. "In behalf of my real blood. I do apologize. If you wanted to punish them, please do. And Dane.." Ini-angat ni Elaine ang ulo at tumingin sa mga mata ng lalake na wala paring emotion ang mga mata. "I.. want to leave and please, don't follow me."

Masakit na malaman mong hindi ka tunay na anak ng mga taong itinuring mong pamilya. Pero mas masakit yung malaman mo na ang tunay mong pamilya ay kayang manira ng buhay ng iba at kasama ka dun. Sabihin man na mahal nga siya ni Dane, pero sa ngayon na alam na ng lalake na mayroon siyang dugo ng taong pumatay sa mga magulang niya, alam niya, na magkakaroon na ng guhit sa pagitan nila.

"And for the both of you.." Sinulyapan ni Elaine ang mag-ama na tunay niya palang pamilya. "I prefer to live alone without family, than to be with people who don't know what family means." Aniya at dahan-dahang tumalikod.

Maaring hindi makapaniwala si Dane sa narinig dahil hanggang ngayon ay wala parin itong reaksyon.
It's normal, sino ba namang tao ang nasa tamang pag-iisip na kapag nalaman mo na ang taong minamahal mo ay anak pala ng taong pumatay sa mga magulang mo, ay mananatili ka paring kalmado?

Ang normal na reaksyon ay ang magalit at kung pwedeng sirain ang buhay ng anak ng taong pumatay sa mga magulang mo, gagawin mo. That's reality. Masakit lang, dahil si Elaine, walang alam. At higit sa lahat, biktima din siya sa kasamaan ng kanyang tunay na kadugo.

"Ma'am Elaine? Saan po kayo pupunta?" Tanong ng katulong ng makita ang bitbit niyang bag.

"Ah.. I'm sorry, please don't call me Ma'am anymore. I'm not part of this family. But, thanks for attending to me, I was blessed." Aniya.

Hindi na niya hinintay na makapag-salita ang katulong at mabilis na niyang nilampasan ito.

Kung nakasulat na sa Aklat ng buhay ang kapalaran niya, then all she have to do is to live accordingly. Hindi na siya magtatanong, mag-iisip o ano pa man. Sapat na ang mga mapapait na pangyayari para mamulat siya sa katotohanan na ang kabayaran ng kasalanan ng kanyang dugo ay buhay na walang kaligayahan.

"Hah.. If only I was never been born." Bulong niya sa sarili habang mapait na napa-ngiti.

Malapit na siya sa malaking gate ng bigla siyang harangin ng mga tauhan ng mag-lolo. Napa-tigil siya sa paghakbang. Hindi ba siya kayang patawarin ni Dane? She saved him once! For Pete's sake! Wala pa siyang kamuwang-muwang o baka nga hindi pa siya fetus ng ipapatay ng ama niyang baliw ang mga magulang ng lalake.

Naikuyom niya ang palad at mapait na napa-pikit. "Fuck life." Bulong niya sa sarili at dahan-dahang napa-tingala.

"Where are you going leaving me again?! Hindi mo ba alam na halos mabaliw ako kagabi kahahanap ulit sayo?! Tapos heto kana naman aalis, why? You're trying to make me crazy again?!" Malakas na sigaw ni Dane habang nagsasalita.

Napa-pitlag pa siya ng marinig yun.

"It wasn't my fault when I was kidnapped! I didn't even meant to stay away by your side! And now I'm leaving because I know you hate my blood! It wasn't even my dream nor my wish to have this!" Marahas na lingon niya dito at malakas din na sigaw niya.

"I have no fucking idea that I'm your enemies daughter, so please.. Spare me this time." Dugtong pa niya. Nanlalabo ang mata niya dahil sa luhang humaharang sa paningin niya.

Natigilan si Dane.

Back to the scene, hindi siya naka-react dahil sa pagka-gulat na anak ng kanyang tinuturing na uncle si Elaine. Pero kahit katiting, hindi siya nag-isip na idamay sa gulo ang nobya. Inakala ba ni Elaine na galit din siya dito dahil hindi siya umiimik kanina? He was just angry with the man who killed his parents and kidnapped his future wife!

"Hah.. Damn it!" Marahas na napa-mura siya dahil inis.

Sinulyapan niya ang dalagang nagpupunas pa ng luha. Lalo siyang nainis. What a fucking misunderstanding! Bakit nauso pa. Humakbang siya palapit sa dalagang napa-pitlag pa. "Fuck!" He cursed.

"Don't kill me too.. I didn't know what they did. I wanna live."

Parang piniga ang puso ni Dane sa narinig.

Mabilis niyang kinabig ang dalaga at malambing na hinalikan sa tuktok ng ulo. "Hindi ako ganun katanga para idamay ang ibang taong walang alam. At isa pa, even you knew, I can't afford to lose you. I love you.. Hindi mo manlang ba nararamdaman yun?"

Natigilan si Elaine. "You're not angry with me?"

"I will be angry if you still continue to leave me. Elaine, ikaw ang dahilan kung bakit buhay pa ako ngayon, so kapag iniwan mo ako. It means, this life is useless. I love you, and it'll never change. So, don't leave." Sagot ni Dane habang mahigpit na niyakap ang babaeng patuloy pa rin sa pag-iyak.

"Kahit, anak ako ng taong pumatay sa mga magulang mo?"

"En. But, are you sure, he's your father? Diba, hindi naman sinabi ng auntie mo kung sino ang father mo? And besides, sabay na nanganak ang aunti at mama mo. Anong name ng auntie mo?" Tanong ni Dane.

"Ahh.. I don't know, she didn't tell me what's her name. Pero sinabi niyang anak ako ng kapatid niya."

"So, what's the name of your mother?"
"Elisse.. Corpuz. Oh! Sandra and Elisse are actually twins."

Natigilan si Dane, then, sino ang totoong mother ni Elaine?

----Book One ended.-----