ACININ ASALETİ: HÜZÜNGÂH

BÖLÜM ON BEŞ:"CAM PARÇASI."

Merhaba, nasılsınız? Çok uzatmayalım, bölüm hakkında konuşacak olursam, genel olarak tatlı bir bölüm, uzun ama sizi yoracağını düşünmüyorum. Sonu
sahnesi için minicik bir açıklamam var, bölüm bittikten sonra en son kısmı da okursanız sevinirim.

Keyifli okumalar!

Bölüm şarkıları;

Nilüfer-Kavak Yelleri
Adamlar-Benden Bana
Sezen Aksu-Güllerim Soldu
Mavi Gri-Altüst Olmuşum

Bazen kader bizi öyle durumlara düşürür ki, doğruyu yapmakla yanlış yapmış oluruz.

~İrvin Yalom

⚖️

"Başın acır," dedi. "Göğsüme yat."

Yattım. Başımı yavaşça kaldırıp göğsüne koyduğumda bana dokunmadı bile. Normalde göğsüne her yattığımda beni kollarıyla saran Kerem, bu kez ellerini başının altından çıkarmamıştı bile.

Onu bu hale getiren bendim. Ben ve davranışlarım.

"Neden kendimi açıklamama izin vermedin?" Dedi mırıldanarak. Sesindeki kırgınlık gözlerimi doldurdu.

"Sadece sakinleşip sana ne kadar korktuğumu açıklamak istemiştim ama bunu böyle yapmamalıydım."

Doğruluğumda o da doğrulmuştu. Gözlerimden yanaklarıma süzülen yaşlara baktı. "Hazin, ben seni sakinleştirirdim," dedi çaresizce. Burnumu çektim. "Özür dilerim," dedim bu kez yalvarırcasına. "Sana bir şey olduğunu sandım. Kendimi buna o kadar kaptırmıştım ki... Karşıma geçip..." Dudaklarımı birbirine bastırdım. "Karşıma geçip bana şarjım bitti dediğinde bu kadar basit bir sebepten dolayı mı saatlerce habersiz kaldım dedim... Sinirlendim, duygularımı kontrol edemedim... Eğer orada kalmaya devam etseydin konuşup kalbini kırmaktan korktum."

"Birbirimizle ilgili bir sorunumuz olduğunda..." dedi çenemden hafifçe tuttuğunda. "Birbirimizi kırmadan anlatalım olur mu? Sorunu yalnız kalarak çözemeyiz. Bunun üzerine beraber düşünmemiz lazım, birlik olmamız lazım..."

Bir çocuğa anlatır gibi yumuşak bir sesle, tane tane, sakince konuşuyordu. Yavaş yavaş yanağımdan süzülen yaşları sildi. "Evet kırıldım sana," dedi gözlerimin içine bakıp. "Ama bunu çözmeye başladık bak... Sen orada, ben burada kalsaydım eğer, konuşmadan bu sorunu çözemezdik."

"Özrüm kırgınlığını almayacak ama," dedim. "Geçen, sen beni öpmek istediğinde ve ben seni ittiğimde de özür dilemiştim mesela... Geçti mi? Hayır, bana yansıtmasan da içinde bir şeylerin olduğunu biliyorum."

"Sana sarılınca hepsi geçiyor." Dedi, gözleri dolu dolu olmuştu. Bana bakışı, kalbimi titretti.

"Özür dilerim," dedim tekrar. "Çok özür dilerim..." Başımı kaldırdığında göz göze geldik. "Sarılabilir miyim?" Dediğimde sanki bu anı bekliyormuşçasına beni sımsıkı sardı.

⚖️

Sırtım, terasın demirine yaslıydı. Parmaklarım Kerem'in saçlarında, başı dizimdeydi.

"Üşüdün mü? Hava serinledi."

"Hayır," diye mırıldandım. "Sadece ayaklarım üşüdü."