ACININ ASALETİ: HÜZÜNGÂH

BÖLÜM YİRMİ ÜÇ:"YANLIŞ ÖĞRENMİŞİM, KALBİM."

Selamm nabersiniz bakalım? Bölüm hakkında birazcıcık bilgi vercek olursammm
O alıştığımız a.a.h trajedisi yok, ciddi konuşmaların yapıldığı sahnelerdeyiz bu bölüm. Bu kadsr sanırım, neyse siz okuyun hadii

Yıldıza basalım bir de satır aralarını boş bırakmayalım lütfennn, keyifli okumalarr

Bölüm şarkıları;
Sezen Aksu-Firuze
Cihan Mürtezaoğlu-Bir Beyaz Orkide
Sezen Aksu-Sen Ağlama
Sertab Erener-Mecbursun
Ansızın-Yağmur

"Yorgunluk sadece bedende olmaz. En çok da yürekte, hayallerde ve umutlarda olur."

              ~La Edri

19 Eylül 2023 Gecesi

YAZARDAN

"Adama bir şey vermeyin dedik size kaç kere!" Diye bir ses yankılandı içeriden. "Gerizekalılar!"

"Kenan sus artık," dedi Erdem. "İçimizden biri yapmış işte, adamın katili yada katilleri kimse yine emniyetten. Bunu da bulacağız."

"Sayın savcım, özel hareket ekibi hazır. Emirlerinizi bekliyoruz." Dedi içeriye giren genç polis memuru. Ensesinde öylesine topuz yaptığı saçlarından kaçan tutamları kulağının arkasına sıkıştırdı, alacağı emri beklemeye başladı. Erdem onay istercesine odadaki iki adama çevirdi bakışlarını. Kerem dakikalardır konuşmuyordu, gözlerini camdan dışarıya dikmiş, yolda son sürat ilerleyen arabaları izliyordu. Kenan arada bir sinirleniyor, sonra yine susuyordu. Dakikalardır böyleydiler.

"Başlayalım," dedi Kenan, Erdem'e doğru. Ayağa kalktı. "Meslek hayatımın en zor operasyonu bu herhalde," diye mırıldandı sonra. Bunun üzerine dakikalardır sus pus camdan bakınan Kerem, "En zorunun kıçına iki kurşun yiyip hepimizi hastanede sabahlattığın olduğunu düşünüyordum," diye mırıldandı.

Odada minicik bir kıkırtı duyuldu. Hala emrini bekleyen genç kız, istemsizce gülmüştü bu diyaloğa. Ardından Erdem'in gözleriyle 'git' emrini verdiğini anladı ve arkasına dönüp hızlı adımlarla ilerledi.

"O dalgınlıktı!" Dedi Kenan dişlerini sıka sıka. Erdem'in çırptığı ellerinin çıkardığı ses ikisini de olaya döndürdü.

"Başlayalım o zaman," dedi kendi kendine. Odadan çıktı. Az önce yanlarında, onlardan emir bekleyen memurun yanına gitti. "Nilüfer," dedi sert bir ses tonuyla. "Çıkar üzerindeki yeleği, sen burada kal."

"Ya Erdem Abi!" Dedi sessiz sessiz Nilüfer. "Benim işim bu, anla artık."

Uzaktan da olsa akraba olmalarından nefret ediyordu bazen. Seviyordu Erdem'i, ama hep böyle gıcıklık yapıyordu işte.

"Savcın olarak," diyecek oldu Erdem bu kez. " Şimdi yanıma abim olarak geldiysen savcım olarak diye bir cümle de kuramazsın Erdem Abi," diye sürdürdü Nilüfer. Masanın başında oturmaktan sıkılmıştı artık.

"Gözümün önünden ayrılmayacaksın," dedi Erdem bu kez. "Tamam Erdem Abi," dedi Nilüfer ters ters. Eve gidince ailesinden 'Sen Erdem Abi'nin sözünü niye dinlemiyorsun' azarını yiyeceğinden adı kadar emindi.

Aradan geçen yarım saatlik yolun ardından, tüm ekipler arabadan inmiş, gelecek emirleri bekliyordu.

"Vatandaşa zarar gelmeyecek." Dedi Kenan defalarca tekrarladığı cümleyi yineleyerek. "Emniyetin önünde söylediklerimiz tek tek uygulanacak. Hiçbir aksilik istemiyorum."

Erdem "Başla," emrini verdiğinde bir adım geri çekildi. Etraftan gelen bağırış seslerine karşın yüzünü buruşturdu Kerem. Başını arkaya çevirdiğinde karanlıkta bir silüet gördü.