ACININ ASALETİ: HÜZÜNGÂH

BÖLÜM BİR: "BAZI ŞARKILAR. "

Selamlaaar :) Benim fazlasıyla içselleştirdiğim, hayatımda çok önemli yeri olan insanların özelliklerinin toplanmasıyla ortaya çıkan, kalbimde diğer karakterlerimden ayrı tuttuğum, bebeğim gibi sarıp sarmalamak istediğim Hazin'in kurgusunu; Acının Asaleti:Hüzüngâh'ı sonunda okuyabildiğiniz için fazlasıyla duygusalım. Sizin okuduğunuz yada henüz bilmediğiniz birçok kurgum olsa da, hepsinin kalbimdeki ve hayatımdaki yeri ayrı olsa da A.A.H. benim için çok daha özel.

Hem karakterleri, hem de hikayesi bizi acıtacak olsa da; beğeneceğinizden ve kalbinizde onlara da yer vereceğinizden eminim. Çok konuştuğumun, fazlasıyla uzattığımın farkındayım, duygusallığıma ve heyecanına verin lütfen. Hazırsanız, ilk bölümümüze geçelim...

Başlama tarihleri...

Keyifli okumalar!

Bölüm şarkıları:
Sezen Aksu - Kusura Bakma
Billie Elish - I Lost My Mind
Lana Del Rey - Ultraviolence

Bölüm Bir: Bazı Şarkılar

"İçte tutulan gözyaşları akıtılanlardan daha acıtıcıdır."
-Stefan Zweig
⚖️

Hayattaki tüm bitişler, bir başlangıca gebeydi.

Annem ve kocası yasaklı madde satışından yakalanıp, sağlam bir ceza yediğinde kendimi çocuk esirgeme kurumunda bulmuştum.

O gün sözde evim olan dört duvar arasındaki işkencelerimin bittiği, "yeni evim" olduğu iddia edilen büyük kurumun içindeki yaşantımın başladığı bir gündü.

Hayatımın ilk kırılma anıydı.

Üniversiteye başlayıp disiplinli bir genç kadın olmaya çalıştığım zamanlarda, önümdeki engel ilk aşkımdı. İçimde ona karşı büyüyen ilgiyi aşk sanmış, çocukluğumda göremediğim sevgi ve ilgiyi ondan gördüğümdeyse onun bana aşık olduğunu sanmıştım. Bazı acı gerçekler vardı hayatta ama iyi ki varlardı, çünkü olmasalardı aynanın karşısında bir savcı olarak duruyor olamazdım.

Tüm hatalarımla, iyikilerimle, pişmanlıklarımla, acılarımla, başarılarımla; tüm benliğimle aynanın karşısında dikiliyordum. Giydiğim koyu kırmızı etek, üzerime giydiğim beyaz gömlek ile uyumlu duruyordu. Koyu kahve gözlerimi belirginleştiren makyajım, dudaklarımda bordo ruj ile son buluyordu. Kumral saçlarım, omuzlarımdan iri dalgalarıyla dökülüyordu.

Yüzüme geniş bir gülümseme takındım.

Kol saatime baktım, yediyi on geçiyordu. "Dakiklik her zaman iyidir, " diye mırıldandım, çünkü bu benim mottomdu, ve aynadaki aksime son kez göz atıp evden çıktım.

Almak için çok çalıştığım kırmızı arabama, Asude'me bindiğimde elim radyoya değdi. Sabah sabah enerjik bir şarkı çalıp günümü aydınlatsa ne güzel olurdu! Kulaklarıma ulaşan ses, yüzümde bir gülümsemeye neden olmuştu.

Sezen Aksu-Kusura Bakma

Arabamı adliyeye yönlendirirken radyodan çıkıp kulaklarıma ulaşan şarkıyı mırıldanıyordum. Evimin alt sokağındaki kahveciden kendime bir kahve aldım ve yoluma devam ettim.