(2) BÖLÜM OTUZ İKİ:"İYİ GECELER ÖPÜCÜĞÜ."

7 1 0
                                    

Selaam! Nabersiniz?

A.a.h 33'e yaklaşmış bulunmaktayız, mentalinizi bu bölümlere hazırlayın çünkü yazar hem kendine hem size acımadı. 🥰

Canozan-Sar Bu Şehri
Kendimden Hallice-Unutulmayan Biri Hep Vardır
Şenceylik-Kırıldı Vazo
Passenger-Let Her Go

Ölüm, aşk gibi konuşulmaması gereken bir konuydu.

     ~Susanna Tamaro

⚖️

Suratına bakmadım, ayağa kalkıp balkondan çıktım. Dolu dolu gözlerim ile önce makyajımı sildim, sonra yatak odasına gidip pijamalarımı giydim. Yatakta uyuyan Mayda'ya baktım uzun uzun, gözümden bir damla yaş aktı bu esnada.

Her daim anlamıştık birbirimizi. Şimdi ne olmuştu da bu anlaşmazlıklara düşüyorduk bilmiyordum. Kırılıyordum artık. Önce sevmediğimi bile bile eve sarhoş gelişi, saçma sapan sorular soruşu, sabah kabahatli olan benmişim gibi onu uyandırmadığım için yargılaması, şimdi de bu. Yormuştu artık. Acısına vermeye çalışmıştım ama olmuyordu işte. Biliyordum, içi acısa bile yapmazdı bunu bana. Kısa bir sürede, bambaşka bir Kerem gelmişti karşıma.

Mayda'nın ateşini ölçtüm tekrar. Yatakta yan döndü, yavaşça araladı gözlerini. Düşmüştü ateşi, yanına uzandım.

"Anne," dedi belli belirsiz. "Ditme."

Parmaklarım sırtının üzerinde gezindi. "Buradayım," diye mırıldandım. Başını boyun girintime gömdü. Eli sol elimi sırsıkı tutarken sırtını kaşımaya başladım.

"Babam nelde?" Dedi yine sessizce. Başının üzerine bir öpücük kondurdum. "Balkonda bebeğim," dedim. "Gelecek birazdan."

"Ditmedi dimi?"

Buruk bir tebessüm peydalandı dudaklarıma. "Ditmedi," dedim onu taklit ederek. Yanağını iyice yapıştırdı tenime. Gözümden bir damla yaş aktı. Dakikalarca durduk öyle. Uyudu bir süre sonra, teni soğuktu. Bir kez daha ölçtüm ateşini, daha iyiydi. Gözlerimi kapıya çevirdim. Kerem girdi tam o an içeriye. Yanımıza uzandı, Mayda ortamızda kaldı. Yüzüne bakmadım, gözlerimi kapattım biraz olsun uyumak için. Bu gece rahat uyuyacağımı sanmıyordum. Hatta gözüme uyku girmesi bile şüpheliydi.

Elimi avucunun içine hapsetti. Çekmeye çalıştım, başaramadım. Gözümden bir damla daha yaş aktı sadece.

"Hazin," diye fısıldadı. "Gel biraz konuşalım."

"Uyumak istiyorum," dedim sadece. "İyi geceler."

Halbuki iyi geçeceği falan yoktu gecenin. Bir umut kırıntısı vardı, dilersem iyi geçer miydi?

Doğruldu yataktan, kendi kalktığı gibi beni de kaldırdı yavaşça. Yüzüne falan baktığım yoktu, içim soğuyana kadar da bakmayacaktım. Çok kırmıştı, çok yormuştu, beni gerçekten anlayan tek kişiyken bir anda karşıma geçmişti.

Odadan çıkardı beni. Mayda'nın yattığı odasının kapısını kapattığı an başladım konuşmaya.

"Ne oluyor?" Dedim bitkin çıkan bir sesle. "Ne yaptım ya ben? Kendimi mi sorgulamalıyım seni mi sorgulamalıyım bilmiyorum Kerem. Bir sorun varsa söyle oturalım çözelim dedim sana defalarca."

ACININ ASALETİ: HÜZÜNGÂH Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin