Tamed-Dashed (Jayke)

2.5

_________________

"Vampirler gerçekten hayatlarında sadece 1 kere mi aşık olurlar?" Jay'in aniden sorduğu soru ile Sunghoon ve Heeseung'un kafası ona dönmüştü. Ondan böyle bir soru... Kesinlikle beklenilmeyen bir şeydi.

"1 kere aşık olurlar değil. Gerçek aşkı sadece 1 kere yaşarlar." diyerek düzeltti onu Sunghoon.

"Peki siz?"

"Biz ne?"

"Hayır yani birbirinize aşık olduğunuzu nasıl anladınız?"

Heeseung duyduğu şey ile öksürmeye başlarken Sunghoon gözlerini başka tarafa çevirmişti.

"Peki özel hayatınıza girmeyecek şekilde soruyorum. Birinden hoşlandığınızı nasıl anlarsınız?"

Sunghoon bir saniye bile düşünmeden konuşmaya başladı.

"Bak bu çok değişik bir şey tamam mı? Kişiye göre değişiyor aslında. Mesela birine aşık olduğunda onu her gördüğünde kalbin deli gibi atar. Veya onu başka biriyle gördüğünde kıskanırsın. Veya davranışlardan devam edecek olursak. O kişiye karşı diğer insanlara davrandığından daha nazik davranırsın falan."

Sunghoon bunları anlatırken, Heeseung'da arkasında yaslanmış ve ilgili bir şekilde onu dinliyordu. -aslında gülmemek için kendini zor tutuyordu-

"İyi de sen bunu neden soruyorsun?"

"Öylesine." diyerek geçiştirdi. Ardından ayağa kalktı.

"Ne yani teşekkür bile etmeden gidiyor musun?" Heeseung'un sözüne göz devirip, odalarından çıkmıştı.

"Bence ona yol gösterip, Jake'e aşık olduğunu söylemeliydik." demişti Heeseung gülerek.

"Bırakalım da kendi farketsin."

"Sahi demin dediğin şeyler... Sende mi öyle hissediyordun?" Heeseung'un yine yüzü kızarmıştı. Bu konular hakkında konuşmayı aslında pek sevmiyordu -çünkü utanıyordu- .

"Hâlâ öyle hissediyorum. Özellikle de geçen Jeongin denen çocuğa yakın olman hiç hoşuma gitmemişti." diyerek trip atarcasına kollarını göğsünde birleştirmişti.

"Jeongin? Ha o çocuk! Ya bana ders hakkında bir şey sormuştu aslında. Galiba projeyi beraber yapacağız. Onu konuştuk sadece. Hem yakın bile değildik ki."

"Aranızda 1 metreden az vardı Heeseung! Ben Jay'le bile o kadar yakın değilim."

"Jay'e sarılınca hiç öyle demiyordun... Her neyse, demek kıskandın beni ha?"

Sunghoon başını başka yöne çevirdi. Ne kadar trip atıyormuş gibi görünse de aslında kendini gülmemek için zor tutuyordu.

"Benim Hoonie'm beni kıskanmış~" Heeseung tatlı bir sesle konuşmuş ve onu kendine çekerek dudaklarına bir öpücük kondurmuştu.

"Peki, bundan sonra daha dikkatli olurum. Hatta Jeongin'e senin beni kıskandığını söylersem iş kökten çözülür gibi. Ne dersin?"

"Senden uzak dursun da..."

__________________

"Jay-ah! Sabah oldu, kalk yoksa geç kalacaksın." Jake çoktan kalkmış ve hazırlıklarını yapmıştı. Bu süre zarfında Jay'in de kalkacağını düşünse de Jay bir bebek edasıyla uyumasına devam etmişti.

"Hmm... Öyle mi olmuş? Ne güzel."

Gözlerini hafifçe aralamış ve uykulu sesiyle mırıldanmıştı. Ardından sanki hiçbir şey olmamış gibi gözlerini kapatıp uyumaya devam etmişti.

"Jay hadi ama! Geç kalacağız diyorum sen neler diyorsun?"

Jay gözlerini tekrardan aralamış ve Jake'e bakmıştı.

"Hah?"

"Ders başla-"

Jay onu kolundan tuttuğu gibi kendine çekmişti. Kapıdan biri girse kesinlikle yanlış anlayacaktı.

"Ja-jay..."

"Bence bir günlüğüne okulu ekebiliriz." Onu iyice kendine çekmiş ellerini yüzünün gezdirmeye başlamıştı.

"Saçmalama!"

Jake ne kadar onun kollarından kurtulmaya çabalasa da işe yaramıyordu. Sanki ne diye uyandırmaya kalkmıştı ki?

"Kahretsin ki çok-"

"Jay, odada mısınız?"

Jay beynindeki ses ile kendine gelip kolları arasındaki Jake'i serbest bırakıp ayağa kalkmıştı.

"Ne demek hâlâ hazırlanmadın?" odaya aniden Sunghoon dalınca Jake kızarmış yüzünü gizlemek için bir şeyler ile uğraşıyormuş gibi yapmaya başlamıştı.

"Ah tabi Jake seni uyandırmayı da bilmiyor... Neyse, çabuk hazırlan!"

Dolaptan onun formasını bulup ona fırlatmış. Ardından Jake'in kolundan tutarak odadan çıkarmıştı.

"Bir dahakine beni çağır. Jay eğer ağır uykudaysa onu uyandırman imkansız. Ben onun hakkından gelirim."

Başını sallayıp onu onaylamıştı. Bir an önce sınıfa gitmek istiyordu. Sabah sabah bu olay ona fazla gelmiş olmalıydı.

"Sen iyi mi-"

"Hadi gidelim!"

Dersin başlamasına 3 dakika vardı. Bu yüzden daha fazla oyalanmadan sınıflarına doğru yol almışlardı.

.........................

Ders başlayalı yaklaşık 10 dakika kadar olmuştu. Jay hâlâ doğru düzgün uyanamadığından kafası bir oraya bir buraya sallanıyordu. Uyumamak için ne kadar çaba gösterse de en sonda gözleri kapanmış ve kafası Jake'in omzuna düşmüştü.

Jake gözlerini bir anlığına dersten ayırıp yanındakine çevirdi. Sabah yaşadıkları tuhaf andan sonra bu an hiçte iyi hissettirmiyordu ona.

Biraz daha inceledi yanındakini. Aniden aklına okula geldiği ilk zamanlar gelmişti. Araları soğuktu, Jay ondan nefret ediyor gibiydi. Ona yaklaşmayı geçin, yüzünü bile görmek istemiyordu. Ama işte şimdi bu haldelerdi.

Buraya gelmeden önceki kendisi aklına gelmişti. Evet eğitimi önemliydi ama yine de bunun için yurt dışına gitmeyi doğru bulmuyordu. Kore'ye gideceği gerçeği onu üzüyor içten içe sinir ediyordu. Taki'yi bırakacağı gerçeği hiç hoşuna gitmemiş olsa da ailesinin zoruyla gelmişti işte. İlk başta çok korkmuştu. Bir anda Korece konuşan insanların içine girmek. Onun için yeni bir deneyimdi. Ailesinden dolayı bazı şeyleri biliyordu tabi. Ama kesinlikle hiçbir şey anlamıyordu. Nerede olduğunu, ne yapacağını bilmeyen birinden şimdiki kendine dönüşmüştü işte. Bu güne kadar da arkadaşları sayesinde gelmişti. Özellikle de Jay...

"Evet çocuklar ders bitmiştir. Yarına ödevlerinizi yapmayı unutmayın."

Jake şokla kolundaki saate bakmıştı. Ne ara 30 dakika geçmişti?

"Jake sen iyi misin? Dersi sınıfta can kulağıyla dinleyen nadir kişilerden olan sen bile bugün dersi dinlemedin. Dalıp gitmiştin." diye sordu Sunghoon.

"İ-iyiyim. Uykuluydum da o yüzden."

"Öyle olsun."

"Jay biliyor musun tüm okul vampir olduğumuzu öğrenmiş."

Jay gözlerini fal taşı gibi açarak uyanmıştı.

"NASIL?"

Aniden bağırması ile tüm sınıf ona tuhaf bakışlar atmış ardından da işlerine devam etmişlerdi.

"Ben senin a- Hayır yani neden her uyuduğumda bunu yapıyorsun pislik?"

Sunghoon kahkahalara boğulurken Jake ne olduğunu kavramaya çalışıyordu. İşte vampirlerle yaşamak böyle bir şeydi. Bazen yaptıkları şeyleri anlayamıyordunuz.

Lütfen okuyorsanız bari bir iki yorum yapın ya. Yeminle yazasım gelmiyor artık.