Tamed-Dashed (Jayke)

1.8

__________________

"Çıldıracak gibi hissediyorum son zamanlarda. Cidden artık ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Tek bildiğim şey vampir olduğum için kendimden nefret ettiğim." Jay yine dertleşmek adına Heeseung ile Sunghoon'un bulunduğu odaya kendini atmıştı. Gerçi neredeyse yarım saattir Jake konusunda yakınıyordu ama Heeseung ile Sunghoon'un onu pek taktığı söylenemezdi.

"Çocuklar beni dinlemeyecekseniz neden buraya gelmem için o kadar ısrar ettiniz?" diye sordu bıkkın bir sesle.

"İçine atma diye. Ama artık o kadar saçmalamaya başladın ki dinleyesimiz gelmiyor." Heeseung'un bu sözleri Jay'in ciddi bir şekilde kalbini kırmıştı.

"Ah tabi sen de kendine birini buldun diye sat hemen beni. Hepiniz aynısınız be... Neyse sana Sunghoon'la mutluluklar." Jay oturduğu yerden doğrulup ayaklanmıştı. Burada daha fazla durması hiçbir şeyi çözmeyeceği gibi durumları daha kötü yapabilirdi. Çünkü Jay bazen cidden kendine hakim olamıyordu.

Karnı acıkmaya başlamıştı. Bu yüzden önce atıştırmalık bulunan otamatın yanına ilerledi ve parasını atıp rastgele bir atıştırmalık aldı. Paketi açıp ağzına birkaç parça bisküvi attıktan sonra yolunu üst kattaki terasa doğru çevirdi.

"Pardon evladım! Bakar mısın acaba?" Jay muhtemelen kendisine seslendiğini düşündüğü yetişkin sesiyle arkasını döndü. Öğretmen olmasını beklediği kişiyi gördüğünde bir veli olduğunu anlamıştı. Daha önce tatilde buraya bir veli gelmiş miydi ki?

Ama gözü karşısındaki adamdan çok yanında bulunan çocuktaydı. Çocuk tekerlekli sandalyenin üzerinde, gülümseyerek ona bakıyordu. Muhtemelen aralarında en fazla 4-5 yaş falan vardı.

"Buyrun efendim."

"Ben bir öğrenciyi görmeue gelmiştim. Aslında yeri söylediler ama pek çözemedim..."

Jay adamı inceledi. Yüzü tanıdık gelmişti.

"Odalar üst katta. İsmini söylerseniz yardımcı olabilirim."

"Sim Jake. 11. sınıf öğrencisi ama şu-"

"Jake?" Duyduğu isimle gözleri adeta parlamıştı.

"Evet. Tanıyor musun?"

"Jake benim oda arkadaşım. İsterseniz sizi götürebilirim."

Araları kötü olabilirdi ama yine de Jake'in bu durumdan mutlu olacağı düşüncesi onu da mutlu etmişti.

"Aslında benim burada birkaç işim var. Onu çağırabilir misin benim için?"

Jay gülümseyerek başını sallamış ve koşarak yukarı çıkmıştı.

"Jake sana müjdem var!"

Jay içeri girdiğinde Jake'i elinde kitap okumaya çalışırken bulmuştu. Çalışırken diyorum çünkü Korece okumak onun için hâlâ zordu.

"Ne var yine?" Jake yine ama yine soğuk bir ifadeyle konuşmuştu ona karşı. Gerçi Jay onun bu haline alıştığı için kendisini çok etkilemiyordu.

"Benimle aşağı gelmen lazım. Ziyaretçin var!"

Jake başını kitapdan kaldırıp ona dönmüştü. Kendisiyle dalga geçtiğini düşünüyordu.

"Amacın beni kandırıp kimsenin görmeyeceği bir yere götürüp kanımı emmekse onu burada da yapabilirsin Jay."

Jay derin bir iç çekti ve onun ciddi suratına baktı. Bunu nasıl düşünebildiğini aklı almıyordu.