MAHRUM

Tanıtım

Kıskanıyorsun değil mi?

"Hatta çatlıyorsun !" dedi genç adam sandalyede sessizce oturan kadının üzerine doğru sinsice ilerlerken.

"Ben..." diye şaşırmış ifadeyle kendini parmağıyla gösteren kadın karşısında son derece küstah bir şekilde ilerleyen adama hayal kırıklıyla baktı.

"Hı hı," diyerek kadını onaylayıp, sinsi bir şekilde kadının üzerine doğru gidiyordu.

"Saçmalıyorsun! Söylediklerimden bunu mu çıkardın?"

"Düşünüyorum da başka çıkarım elde edemiyorum."

Gözleriyle kadını kıskacına almış, sözleriyle afallamasını sağlayarak bilerek onu manipüle ediyordu. Yamacına daha da sokularak başını ona doğru eğip, nefesini kadının yüzüne vurarak lakayt davranmaya devam ederken konuşmasını sürdürdü.

"Başarımı, şöhretimi, özellikle peşimdeki hayranlarımı, koluma taktığım aşıklarımı..." karşısındakini itham ederken son kelimeyi vurgulu söyleyerek ima ettiği şeyi anlatmaya çalışıyordu. Kışkırtıcı bir şekilde kadının üzerine abanarak ellerini koltuğun kabzasına koyarak onu kıskacına almıştı.

Nefesi kadının yüzünü okşuyor, gözleri tutkuyla kararıyordu. Başını kadının yüzüne doğru izin almaya gerek duymadan biraz daha eğip, sanki hayatının sırrını verir gibi fısıldayarak; "Beni istiyorsun," dedi. Cüretkarca sözünü sakınmak ihtiyacı hissetmeksizin son derece sarih bir şekilde anlatmıştı kadına kendinden sakladığı o gizli duygularını. Çünkü genç adama göre bu gece, sadırlarda gizlenen, köşelere itilen, dile varmayan her şeyin açığa çıkma zamanıydı.

"Seni mi?" Kekeleyerek kendini ifade etmekten acze düşen kadın duydukları yetmiyormuş gibi üzerine atmaca gibi eğilen genç adam yüzünden tutukluluk halini yaşıyordu. İsteri krizine girmesi ve oracıkta bayılması için hiçbir sebep yoktu; duygusal yönden zayıf mizaca sahip olsaydı.

"Görmek ister misin?"

Sorduğu sorunun cevabını beklemeye gerek duymadan kadının dudaklarına alacaklı hırsıyla yapıştı. Arsızdı, dürtüleriyle hareket eden yırtıcı hayvan gibi saldırgandı.

                                ***