ÖĞRETMEN VE MAFYA

36. BÖLÜM

Selam, genelde bölümleri haftasonu olarak yazıyorum. Okul muhabbetini bir kenara bırakıp onların aile olmuş hâllerine önem vermek istiyorum. Bunu birkaç yorumda gördüğüm için açıklıyorum. Karakterimiz elbette hâlâ öğretmen ama ben hikayeyi haftasonundan başlatıyorum.

Keyifli okumalar.

MEHİR

Rüzgar'ın öpücükleriyle gözlerimi araladım. Bugün Cumartesiydi ve ben kocamın kollarındaydım. Hayat daha güzel olamazdı.

"Günaydın sevgilim." Burnumu öptü.

"Günaydın güzelim benim, güzel karım." Eğilip göbeğimi de öptü.

"Sana da günaydın minik bebeğim." Gülümseyip karnımı okşadım.

3 aylık olmuştu. Minik bebeğimiz 3. Ayındaydı.

"Kahvaltıyı hazırladım. Yemeğimizi yiyelim sonra doktora gidelim." Gülümseyip iç çektim.

Bugün cinsiyetini öğrenecektik.

Sanki kendim kalkamıyormuşum gibi doğrulmama yardımcı oldu. Ona da kıyamıyorum ki bize bir şey olacağından korkuyor. Sürekli gözünün önünde tutmak istiyor.

Banyoya gidip elimi yüzümü yıkayarak çıktım ve hemen karşımda duran boy aynasından yansımama baktım.

Göbeğim belli oluyordu. Ellerimi karnıma koyup okşadım.

Rüzgar, önümde eğilerek karnıma öpücükler kondurdu. 3 ay o kadar güzel geçmişti ki, ufak pürüzler dışında her şey yolundaydı.

Ben sürekli bebeğimle konuşuyordum, babası sürekli onunla konuşup onu öpücüklere boğuyordu. Bir de dünya tatlısı çok heyecanlı Emre amcası vardı tabii. Geliyordu, karnımı seviyordu, onunla konuşuyordu arada onu dinliyordu.

Rüzgar beni de boynumdan öpünce odadan çıkıp kahvaltı masasına indik.

Masada oturan Emre'yi görünce önce saçlarını okşadım.

"Günaydın kuşum." Kocaman gülümsedi bana.

"Günaydın güzel yengem." Elini karnıma koyup biraz hareket ettirdi. "Sana da günaydın ufak yeğenim."

Onu saçlarından öpüp yerime oturdum. Emre ve Rüzgar sevgi gösterme konusunda tıpatıp birbirinin aynısıydı.

Rüzgar hem içinde olan hem de ailesinden gördüğü sevgiyi bize yansıtırken, Emre'de abisini model alıyordu ve sevgisini en güzel böyle yansıtıyordu.

"Bugün cinsiyetini öğreneceksiniz değil mi yenge ?" Çayımı yudumlayıp başımı salladım.

"Evet canım."

"Çok heyecanlıyım. Bizimkilerle buluşmasak ben de gelirdim." Her haftasonu olduğu gibi yine Güneş, Derin ve Atakan'la buluşacaktı. Ona tebessüm ettim.

"Sorun değil kuzum. Zaten öğrenir öğrenmez seni ararız." Hevesle gülümseyip kahvaltısına devam etti.

Kahvaltımı ettikten sonra giyinme odasına giderek eşofman ve kazak çıkardım. Göbeğim çıktığından beri daha rahat şeyleri giymeyi tercih ediyordum.

Üzerimdeki tişörtü çıkarınca odanın kapısı açıldı ve Rüzgar tüm heybetiyle içeri girip belime sarıldı.

Tüm kollarıyla belimi sarıp beni içine katmak ister gibi sımsıkı sarıldı.

Ben de kollarımı boynuna dolayıp onu iyice kendime çektim.

Boynumu koklayıp öptü.

"Karım, karım güzel karım...Miniğimizin annesi güzel karım." Melodiden farksız sesiyle konuştu benimle.