CALMING KING - MİNSUNG

6.

Arkadaşlar bölümleri iş bilgisayarımdan paylaştığım için sonradan eklenen üyeleri ekleyememiştim yine iş bilgisayarından paylaştığım için yine ekleyemiyorum. Bölüm isimlerini de bölümlerden bağımsız şarkı sözleri yapmak istiyorum saçma mı sizce ?

Birde bölüm sonuna yaptığım kapakları ekleyeceğim hangisi daha güzel benim aklım kaldı hepsinde. Siz seçin :D doğrusu şu an düzenli 5 kişi okuyordur anca ama olsun kfsdfsd

Jisung odadan ayrıldığında Minho Chan'a baktı son bir söylemek istediği vardı. "Endişeni anlıyorum haklısın da ama biz bu durumdan rahatsız değiliz ve işe de yansıtmayacağız bu yüzden sakin ol bize güven ikimizde aklı başında askerleriz" dedi. Rahatlamasını istiyordu, ikilinin de kafası karışıktı, henüz var olmayan bir sorun için gerilmek hoş değildi ve yorucuydu. Jisung'u kaçırmamak için selamlayıp cevap beklemeden kapıdan çıktı. Arkasında kendi kendine "O ikisi mi aklı başında?" diye hayretler içinde soran Chan'ı duymadan kapıyı kapatmıştı bile. Jisung asansörü tuşlarken o odadan henüz çıkmıştı. Asansöre hızlıca ulaştı içeri adımlayıp sırtını aynaya yasladı ve kapının kapanmasını izledi.

Konuşmaları gerekiyordu, konuşmak istiyordu ama ne diyeceğini bilemiyordu Minho. İşteyken dikkatli ve hazırcevaptı ama bugün öyle değildi. Yıllardır hiç ihtiyaç duymadığı omega kokusu onu ve iradesini oldukça yormuştu. İç muhasebesi bitmemişti, Jisung'un kokusuna da hayran kalmıştı yardım etmesine de ama bu iyi hisler sadece feromonlar yüzünden oluşuyorsa ileride ikisi de üzülürdü. Bunu iyice ölçüp tartmak istiyordu. En konuşmak istediği kişi omega olsa da bunu ertelemeliydi. Asansör durduğunda omega ona döndü "Sen gelecek misin?" dediğinde Minho reddetti "Biraz yorgunum biz daha sonra uzun uzun konuşuruz olur mu?" dediğinde Jisung başıyla onayladı. "Tamam o zaman ben gidiyorum kendine iyi bak" dediğinde Minho eline uzandı "Jisung neden yaptığını bilmiyorum söylemek istemezsen sormayacağım bile ama çok teşekkür ederim bugün için" dediğinde Jisung düşünmeden elini alfanın eline iyice sararak samimi bir gülümsemeyle baktı. "İstemediğim bir şey yapmadım sorun değil" dedi ve ellerini ayırdı. "Belki bir gün benimde sana ihtiyacım olur ha?" dedi esprili bir şekilde, Minho gülümseyerek "Olursa orda olurum" dediğinde başıyla şirince onayladı onu.

Ardından tekrar el sallayarak çıkış kapısına adımladı. Minho ise Jeongini bulmak için önce yemekhaneye bakındı orada göremeyince telefonu çantası spor salonunda olduğu için oraya gitmeye karar verdi. Jeongin'in neden gelmediğini düşündü, kardeşi bu gibi sağlık durumlarında çok korkar ve asla onu bırakmazdı şu an yanına gelmemiş olması endişelenmesine neden olmuştu. Adımlarını hızlandırdı, salona ulaştığında kapıyı hışımla açtı. Kardeşinin birkaç omega tarafından sarıldığını gördü, hakaret ettiklerini duyduğunda kaskatı kesilmişti saniyeler sonra birisinin kardeşinin kafasına vurduğunu ve onu aşağıladığını net bir şekilde gördüğünde içinde bir şeyler kopmuştu. Aklı ile bağının koptuğunu hissetti. Kopmamasına engel olabilecek hiç bir şey yoktu zaten.

Hızla yürümeye başladığında omegalar sese döndü, önce ne olduğunu anlamasalar da Minho'nun ifadesi açıktı, saldığı feromonlar Jeongin ile uğraşan omegaları korkudan dondurmuştu. Saldırgan feromonları salonu doldurduğunda omegalar birbirine baktı. Jeongin ise sakin olması için yalvarıyordu abisine, sakinleştirici feromonlarını salsa bile abisinin bunu hissetmeyeceğini bildiği için çaresizce seslendi. Yasaklı olmasına sebep olan olay için zaten sürekli kendini suçlayan omega yine aynı şey olacak diye ağlamaya başladı ve kendisine vuran omeganın önüne geçti. "Abi ne olur dur! Yalvarırım dur!" bağırması bir şey değiştirmiyordu. İçten içe değiştirmeyeceğini de biliyordu omega. Minho kardeşinin sesini duymuyordu bile. Kapıdan giren alfa ile Jeongin bağırmaya başladı "Hyunjin abimi tut!" öyle bir can havliyle bağırmıştı ki Hyunjin anında saldırı pozisyonu almıştı. Olayı kavrayamasa da Minho'nun agresif feromonlarını aldığı gibi koşarak arkasından kollarını tutmuştu.