Efil Dalya & Abel Wizard
Nerede olduğun, yanından, arkandan, önünden kimin geçtiği önemsiz; ama her bir adım attığımda, yanımdan geçen insanların, severek okuduğum romanlarda çeşit çeşit karakterlerin hayatlarına benzer hayatlar yaşadığını biliyordu...
Heyecanlanınca çişim geliyordu ve muhtemelen onunla konuşurken de böyle olacaktı. Bundan dolayı tuvalette işimi halledip çıkmadan tekrar aynadaki görüntüme baktım.
Makyajımı çıkarmıştım. Bundan dolayı bazı noktalarım hâlâ kızarıklar ile doluydu. Hassas ciltli olmak çok zor bir durumdu. Dağınık olan topuzuma baktım sonra üzerimdeki sarı, civcivli pijamalarıma da baktıktan sonra çıktım.
Odamdan sesler gelmesi ile gözlerimi kocaman açarak odama doğru adımladım.
"miyav."
"Evet. Anne sana dışarıyı göstermiyor mu hiç?"
"MİYAV!"
"Belli. Kendisi gibi seni de mi eve hapis ediyo?"
Şimdi durmadan miyavlamaya başlamıştı.
Odaya girdiğimde telefonumun üstünde oturan Cingöz'ü gördüm.
"Bak işte, burası da benim manzara. Havuz sever misin sen de? Ben severim ama tuzlu su tercihimdir."
Telefona yaklaşmam ile ekranda Abel'i gördüm. Telefonunu balkondan aşağı doğru sallıyordu. Cingöz'e ciddi ciddi ortamı tanıtıyordu.
"Kaynaştınız demek ha?" Diyerek, telefonu elime aldım. Yatağa oturmam ile Cingöz üzerime çıkarak telefona bakmaya çalıştı.
En sonunda sırtımı yatak başlığına yasladım, o da göğsüme kuruldu. Gözlerimi telefona çevirmem ile bana dikkatle baktığını gördüm.
Hayır. Yeni tuvalete gittim. Şimdi gelmiş olamazsın ya.
