SANRI

29.Bölüm~Cennetin Kıyameti Part-2

Arai Tasuku-0

CENNETİN KIYAMETİ Part~2

Her geçen gün kendime daha da yabancılaşıyordum. Yapmam dediğim her şeyi yapmıştım. Gün geçtikçe dönüştüğüm insan benliğime karşı geliyordu. Eva, şu an yapacaklarımı aklının ucundan bile geçiremezdi. Belki kabul görmek için, belki de kabullenen olduğu için. Bir kalıpta yetişmiştim, dünyadan uzak. Gösterilen gerçeğe inanıp hayatıma devam etmiştim. Tüm gerçeklerim alt üst olmuş, fanusumun camı parçalanmıştı. Gün geçtikçe yabancı bir insana dönüşüyordum.

"Arabayı yavaş kullanır mısın, midem bulanıyor?" Zorlu çıkan sözcüklere karşı araba yavaşlarken "İyi misiniz, bir şeye ihtiyacınız var mı?" dedi.

Derin nefes alırken "Su." dedim.

Nerden çıkarttığını anlayamadığım su ve peteyi uzattığında elime aldım. Kapağını açıp içmeme kalmadan öğürdüğümde zar zor "Petrolde dur lütfen." dedim. Endişeli bakışları bir arkayı bir yolu bulurken vicdanım sızlamaya başladı.

Gün geçtikçe usta bir yalancıya dönüşüyordum.

Asaf ilerideki petrole girip hızla indi. Kapımı açıp indiğimde derin nefesler alıp sudan birkaç yudum içtim.

"Burada kal, hemen geliyorum."

"Sizi yalnız bırakamam. Bunu tekrar etmek istemiyorum."

"Kadınsal bir durum olabilir. Özel alana ihtiyacım var." Duraksadığının kafasının karışmasından yaralanarak neredeyse koşar adımlarla markete girdim. Kadınsal bir durum derken neyi kast ettiğimi bile bilmiyordum. Bulanık aklımla ped bölümüne gittiğimde regl ve mide bulantısının bağlantısını çözemeyeceğini düşünerek etrafımı baktım.

Derin nefesler alırken yalanımın patlamasından korkuyordum. Bakışlarım pedlerin yanında duran hamilelik testiyle kesişirken elime aldım. Ben hamile olmadığıma emindim ama o, evde neler yaşadığını bilmiyordu.

Elime aldığım testle market çıkışına doğru gidip Asaf'a seslendim. Geldiğinde utançla elimdekini saklamaya çalışarak "Üzerimde para yok." dedim. Ne aldığımı bile farkında olmayarak buyurun dedi.

Birlikte kasaya gittiğimizde elimdeki testi kasaya bıraktım kenara çekildiğimde görmesine izin verdim. Şaşkınlık dolu bakışlarını yüzüme çevirdiğinde bakışlarımı kaçırdım.

Testi elime aldığımda Asaf ödemesini yapıyordu.

"Ben lavaboya gidiyorum. İşim biraz uzun sürebilir. Kimsenin haberi yok, dışarıda bekle lütfen." dediğimde utançla başını salladı.

Tuvaletin kapısını açıp içeri girdiğimde ellerim titriyordu.

Büyük tuvaletin içinde beklerken panikten elim ayağım titriyordu. Şu an Kenan'ı arasa yalanım ortaya çıkardı. Eğer beklerse kısa da olsa bir süre bana zaman kazandırırdı.

Panik nefesimi daraltırken tuvaletin kapısı açıldı. Sabırsızca beklerken içeri Bilgin girdiğinde "Tebrikler." dedi.

İçeri girer girmez elimde bir şey olduğunu fark etmişti. Yanında bulunan çöpe atacakken beni durdurup elimdekini aldığında utanç yüzümde kızarmaya başlamıştı.

Bilgin'in yüzüne alay dolu ifadesi takınırken "İhtimal var mı?" dedi.

Sorusunu cevapsız bıraktığımda "İhtimal olmasa da zekice. Seni bunca yıl herkes nasıl kandırmış ya." dedi. Elinden alıp çöpe attım.