ငါတို့တွေဘယ်နေရာမှာလွဲချော်ခဲ့လဲ

Ch14

ချန်လီဝမ်သည်အိမ်ပြန်ရောက်သောအခါချင်းချင်ကိုကတိပေးထားတဲ့အတိုင်းမပြောပေ။
တစ်ဖက်အိမ်တွင်ချင်းချင်သည်ရင်တုန်နေ၍ညစာတောင်မစားဘဲသူမအခန်းထဲသို့ဝင်သွားလေသည်။
ဝမ်ချင်းရီသည်သူမသမီးကျောင်းပြန်ရောက်ရောက်ခြင်းအပေါ်ထပ်သို့ပြေးတက်သွားသည်ကိုမသံကာပေ

ဝမ်ချင်းရီ''ချင်းချင်ထမင်းစားမယ်ဆင်းလာခဲ့....နင့်ပါးပါးကဒီအချိန်ထိပြန်မရောက်သေးဘူး..'' ''သူ့အကိုတွေလာမှာပစ္စည်းသွားဝယ်ခိုင်းတာဘယ်တွေသွားနေမှန်းမသိဘူး...ဆင်းလာခဲ့သမီး''

ချင်းချင်သည်သူမ၏အမေသံကိုကြားသောအခါ''မားသမီးဆင်းမလာတော့ဘူးဗိုက်လဲပြည့်နေပြီအိမ်စာလုပ်ပြီးအိပ်တောမယ်နော်''
ဝမ်ချင်းရီ သည်နာရီကိုကြည့်လိုက်သောအခါညနေ၆နာရီဘဲရှိသေးသည်။
'ဒီကလေးဒီနေ့ဘာဖြစ်နေတာလဲအစောကြီးအိပ်တော့မယ်ရှိသေးတယ် ရှီမင်းရှန် လဲဘယ်တွေသွားသဝေထိုးနေလဲမသိဘူးနေ့ခင်းကထဲကထွက်သွားတာ'

ဝမ်ချင်းရီသည်ပြောမကောင်းသည့်သားအဖအားလွတ်ထား၍စုရှီထိုက်နှင့်စကားပြောရန်A002အိမ်သို့သွားလေသည်။
စုရှီထိုက်သည်ချည်ထိုးနေ၍သူမဘေးတွင်သူမသားလေးသည်နှိပ်ပေးနေသည်။
စုရှီထိုက်''ဟယ်...လာလာချင်းရီသားအန်တီဝမ်ကိုရေလေးခပ်ပေးလိုက်ပါဦးသား''
ဝမ်ချင်းရီသည်လီဝမ်အားတား၍''သားလီဝမ်အန်တီမလိုပါဘူးရတယ်သားနေနေ''
စုရှီထိုက်သည်သူမအားကြည့်နေလေသည်။ဝမ်ချင်းရီကိစ္စရှိနေသည်ဟုသူမထင်နေသည်။သူမထင်သည့်အတိုင်းပင်ဖြစ်သည်။
ဝမ်ချင်းရီ သည်''ရှီထိုက်နင်နေလို့ကောင်းတယ်မလားဘယ်လိုလဲဆေးရုံကပြန်လာတဲ့နေ့က မမေးမိလိုက်ဘူးကွယ်''
ဝမ်ချင်းရီထိုသို့ပြောနေရင်းလီဝမ်းအားတွေ့သောအခါ''သားလီဝမ်ချင်းချင်ကဒီနေ့ပြန်ရောက်ကထဲကထမင်းမစားဘူးကွယ်ကျောင်းမှာမင်းတို့ပြသနာဖြစ်လာကြတာလား''
လီဝမ်သည်မီဖိုချောင်ထဲ၏ရေခဲသေတ္တာထဲတွင်ကျန်နေသောကိတ်တစိတ်ကိုစားရန်အပေါ်သူအခန်းထဲပြန်သွားချိန်ဝမ်ချင်းရီမေးသံကိုကြားလိုက်သောအခါမျက်နှာသေဖြင့်''အမ်ကျောင်းမှာလားပြသနာမဖြစ်ခဲ့ပါဘူးအန်တီဝမ်ချင်းချင်ကျောင်းဆင်းတုံးကမုန့်ဝယ်စားသေးလို့ပါ''
စုရှီထိုက်သည်သူမသားနှင့်ဝမ်ချင်းရီတို့ပြောစကားတွင်ငြိမ်၍နားထောင်နေလေသည်။သူမသားဖုံးကွယ်ထားတာရှိရမည်ဟုသူမထင်လိုက်သည်။
လီဝမ်သည်ဝမ်ချင်းရီအားပြောပြပြီးနောက်တွင်အပေါ်ထပ်သို့ပြေးတက်သွားသည်'ဟူးတော်သေးတယ်လိမ်လိုက်တာမပေါ်သွားသို့မဟုတ်ရင်ချင်းချင်ကစိတ်ဆိုးလိမ့်မယ်'

စုရှီထိုက်သည်လာရင်းအကြောင်းအားမေးလိုက်လေသည်။
ဝမ်ချင်းရီမှာအ​ဖြစ်အပျက်များကိုအိတ်သွန်ဖောက်မောက်ပြောတော့လေသည်။
''ရှီထိုက်ဒီလိုငါ့ယောကျာ်းအကိုမနက်ဖြန်လာမယ်ပြောတယ်ငါတော့သူ့ကိုသဘောမကျပါဘူးဘာဖြစ်လို့လဲဆိုရှီမင်းရှန်ဒူးခေါင်းအရွတ်ပြသနာဖြစ်ပြီးသူ့အကိုကညီဖြစ်သူကိုအားမပေးဘဲငါ့ယောက္ခကြီးကိုကန့်လန်ဖန်ထိုးတယ်'' ဆက်လက်၍'' ရှီမင်းရှန်စိတ်ဓာတ်ကျနေချိန်သူ့အကိုကရှီပိုင်တဲ့အိမ်ဆောက်ပစ္စည်းcompanyကိုယူလိုက်တယ်'' ''ငါကမက်မောလို့မဟုတ်ပါဘူးအစကအဖိုးကြီးရှီက သူ့သားအငယ်ကိုဆက်ခံဖို့ပြောတယ်ဒါပေမယ့်ရှီမင်းရှန်ကသိတဲ့အတိုင်းသူ့ဝါသနာကိုသာအသက်မွေးဝမ်းကြောင်းပြုမယ်ဆိုတော့ငါတားလို့ဘယ်ရမလဲ'' ''မဂ်လာဆောင်တော့အဖိုးကြီးရှီကရောက်မလာခဲ့ဘူးလက်ဖွဲ့ငွေသာလာပို့တယ်ငါအဲ့အချိန်တုံးကအရမ်းဒေါသဖြစ်ခဲ့တယ်ဒါပေမယ့်ရှီမင်းရှန်သူ့ရဲ့မျက်နှာမှာပျော်ရွှင်နေမြင်တော့ငါ့ဒေါသတွေပျောက်သွားတယ်'' ''သူ့အကိုမဂ်လာဆောင်လာတာမြင်တော့ရှီမင်းရှန်သူမှာအပြေး​လေးသွားခေါ်ရှာတယ်ဒါပေမယ့်သူ့အကိုနားအနားကပ်ပြီးဘာပြောလိုက်လဲတော့မသိဘူးမျက်နှာတစ်ချက်ပြတ်သွားပင်မဲ့ငါဘေးနားမှာရှိတော့ချက်ချင်းပြန်ထိန်းလိုက်နိုင်တယ်''
''အဖိုးကြီးရှီကချင်းချင်းလေးမွေးမှသာဆေးရုံကိုလာ​တေ့ာတယ်'' ''မကြာပါဘူးသူ့အကိုက​လေးမွေးတယ်သူတို့ကတစ်အိမ်ထဲနေတော့အနေနီးတာမထူးဆန်းပေမယ့်ချင်းချင်ကိုလာနှိမ်ရင်တော့ငါသည်းမခံနိုင်လောက်ဘူး'' ''အခုလဲရှီမင်းရှန်ကသူ့အကိုတွေလာလည်မှာမလို့စျေးဝယ်ထွက်တာနေ့ခင်းကထဲကပြန်မလာသေးဘူး''
ဟုသူမပြောချင်တာပြောပြီးမီးဖိုချောင်ဘက်သို့ထွက်သွားလေသည်။စုရှီထိုက်မှာဝမ်ချင်းရီ၏အမူအရာကိုနားလည်သူပြီးပြီခေါင်းသာညိပ်နေလေသည်။
ထို့နောက်ဝမ်ချင်းရီရေခွက်နှစ်ခွက်ကိုင်လာ၍ပြန်လာလေသည်။ပြီးနောက်စုရှီထိုက်အရှေ့တွင်တစ်ခွက်ချပေး၍သူမသည်လည်းတစ်ခွက်သောက်နေလေသည်။
ဆက်လက်၍စုရှီထိုက်သည်''အင်းအဲ့လိုဆိုရင်တော့ငါလဲသည်းမခံနိုင်ဘူးချင်းချင်ကငါ့သမီးလေးဘဲ''
သူမတို့နှစ်ယောက်စကားလက်စုံကျရင်းရှီမင်းရှန်ပြန်ရောက်လာလေသည်။

ရှီမင်းရှန်သူသည်ကားပေါ်ကသူဝယ်လာသည့်ပစ္စည်းများချရင်းသူ့ဇနီးအားရှာလေသည်။သူ့ဇနီးကိုအော်ခေါ်လေရာထူးသံမကြားပေ။သူသိလိုက်သည်စုရှီထိုက်နှင့်စကားလက်စုံကြနေမှန်း၊သူပစ္စည်းများနေရာချပြီးအပေါ်ထပ်ရှိသူ့၏တစ်ဦးထဲသောမင်းသမီးလေးထံတက်သွားလေသည်။