𝐒𝐏𝐈𝐑𝐈𝐓𝐔𝐀𝐋, 𝘸𝘪𝘻𝘢𝘳𝘥𝘪𝘯𝘨 𝘸𝘰𝘳𝘭𝘥

-27

"Haydi, koş Demetrica!"

Cynthia'nın haykırışına başımı sallayarak karşılık verirken, bir yandan da elimdeki basket topuyla koşuyordum. Büyü sayesinde havada süzülmesini sağladığımız halkalardan, Alex'e ait olana ulaştığımda pozisyonumu alıp topu attım. Antrenmansızlığıma rağmen, şansım yaver gimiş ve halkanın üzerinde kısa süreliğine dans eden top halkadan içeri düşerek basket olmuştu. Kollarımı iki yana açarak bulutlu gökyüzüne baktım ve ciğerim elverdiğince bağırdım. "EVET BE!"

Aslında, Biçim Değiştirme dersinde olmalıydık. Ama Profesör Toira Cadılar Bayramı'ndan beridir rahatsızdı ve ondan haber alamıyorduk. Dolayısıyla dersimiz boştu. Biz de, tekdüze olan hayatımızı canlandırmak adına bir Muggle sporu olan basketbolu oynamaya karar vermiştik — ben Muggle okuluna gittiğim ve bir nevi o hayatın içinde büyüdüğümden, daha ilk senemizde öğretmiştim Cynthia ile Alex'e. Iona kenarda oturup kitap okuyordu. Alex antrenmanlı bir Quidditch oyuncusu olduğundan o tekti, biz Cyn ile bir takım olmuştuk.

Alex, seken topu eline alırken, "Yani, sen kütüphanede bizi terk ettikten sonra Ethan'a yardımcı olmaya karar verdik." diyerek, Cynthia tezahürat yapmadan evvel anlattığım konuya devam ettim. "Sonuçta artık arkadaş sayılırız. Taşı kullanamıyor. Hem, biraz araştırma yapacağız yalnızca. Bilgilenmekten ne zarar gelir ki?" dedikten sonra, destek almak adına Iona'ya seslendim. "Değil mi Iona?" Kitabından başını bile kaldırmayan Iona, mavi-gri eldiveninin içindeki baş parmağını kaldırmış ve, "Evet, kesinlikle!" diye karşılık vermişti. Cynthia ile göz göze gelip güldük.

Aslında, hava fazlasıyla soğuktu. Zaten Hogwarts'ta Kasım, Aralık ve Ocak aylarında durmadan kar tazelerdi kendini. Ama şimdilik, yağmayı bırakmıştı. Biz de bahçenin bir kısmını basket sahası olması adına büyüyle kardan arındırmış, kuru soğuğa karşı da en kalın giysilerimizi giymiştik. Iona'nın kısa süreli ısıtma tılsımı ile de önlemimizi almıştık. Zaten, basket oynarken öyle terlemiştim ki ben kabanımı kenara koyarak kazağımla oynamaya başlamıştım. Soğuğa rağmen ensemden akan terleri hissedebiliyordum. "Siz nasıl isterseniz." dedi Alex, bu fikir pek hoşuna gitmese de başını aşağı yukarı sallayarak. En azından bu inceliği göstermesi, son zamanlarda onun hakkında oluşan olumsuz düşüncelerimizi bastırmıştı bir nebze.

"Profesör Toira'nın hâlâ okula dönmemiş olması benim canımı çok sıkıyor." dedi Cynthia, topu alan Alex'in peşinden koşarken. Elimle kazağımın kumaşını tutup hafifçe salladıktan sonra, alnımı sildim ve başımla onayladım. Bu konunun açılmasını takiben kenarda oturan Iona da kitabını kapatmış ve kenara koyarak sohbete dâhil olmuştu. "Artık ciddi bir rahatsızlığı olduğundan şüpheleniyorum." dedim, Alex'in bu konudaki sessizliğini basketbola odaklanmasına yorarak. Iona, kollarını göğsünde birleştirirken onu iki taraftan sıkıştırmış olmak için Alex'e doğru koşturdum. "Bana da normal gelmiyor." diye onay verdi Iona. "Ona bir mektup yazacağım."

"Beraber Baykuşhane'ye gideriz." diye bağırarak onay verdim. Alex, topu halkadan geçirir geçirmez yeniden kapmış ve koşturmaya başlamıştı. Kendi potamı savunarak onun elindeki topa vurdum ve Cynthia, yerden seken topu hemencecik aldı. Ellerimi dizlerime yaslayarak nefeslenirken, Cyn'i kovalayan Alex'i izledim. Biz de terliyorduk ancak o hepimizden daha çok ter döküyormuş gibiydi. Zaten Alexander, son zamanlarda devamlı terliyordu. Anlam veremiyordum doğrusu.

Aklıma Ethan gelirken dudaklarımın arasından verdiğim nefes, buhar olarak havaya karıştı. Taşı kullanamaması üzerine bir sürü ihtimal vardı ve benden bağımsız çalışan düşünce çarklarım, yeni yeni opsiyonlar üretmeye devam ediyordu lakin ben gerçeğin peşindeydim. Sahiden merak ediyordum. Profesör Toira'ya ve Profesör Regina'ya da tam olarak neler olduğunu merak ettiğim gibi. Ancak son zamanlarda, kafamdaki hiçbir sorunun yanıtını elde edemiyordum. Eskiden böyle olmazdı. Ne değişmişti? Ben mi artık farklı sorular soruyordum yoksa cevaplar mı eskisinden daha karmaşıktı?